«Οταν μια χώρα κάνει άλλες να θέλουν αυτό που θέλει, αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί συνεργατική ή ήπια ισχύς», είχε γράψει το 1990 ο Τζόζεφ Νάι στο βιβλίο του «Bound to Lead: The Changing Nature of American Power», καθιερώνοντας έκτοτε τον όρο στην εξωτερική πολιτική. Ευρέως αναγνωρισμένος για την ανάπτυξη της έννοιας της «ήπιας ισχύος» – ότι, δηλαδή, οι χώρες μπορούν να ασκήσουν επιρροή μέσω της πολιτιστικής απήχησης, των αξιών και της διπλωματίας, αντί της στρατιωτικής βίας –, ο αμερικανός ακαδημαϊκός και εκ των κορυφαίων πολιτικών επιστημόνων έγινε από τις κυρίαρχες φωνές στη φιλελεύθερη διεθνιστική σκέψη.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
