«Ο Γιάννης» ήταν μια μορφή ιερού τεμένους για την οικογένεια. Στα απέραντα βιβλιοστάσια του σπιτιού όπου (ως έφηβος που σέβεται τον εαυτό του) έψαχνα μια καλή κρυψώνα για το κόμικ «Μπλεκ», συναντούσα συνεχώς εκδόσεις των ποιημάτων του. Μοναχικές ή συγκεντρωτικές, μερικές βιβλιοδετημένες με σκληρή ράχη, άλλες λιτές με τη φθορά των αναγνώσεων. Υπήρχε σπίτι μας από το 1965 και ένας δίσκος με τον ίδιο να απαγγέλλει την «Κυρά των Αμπελιών» σε μουσική συνοδεία Ακη Λυμούρη. Η αγάπη, ιδίως η προσωπική, οικογενειακή, συγγενική (από τη πλευρά της Φαλίτσας και της μάνας μου) σχέση, δεν επέτρεπε να αγγίξω, πολύ περισσότερο, να ανοίξω βιβλίο του. Οι έφηβοι αδιαφορούν ή απεχθάνονται αυτό που αγαπούν οι γονείς τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
