Ας ορίσουμε συμβατικά τη Δύση ως τον χώρο που συγκροτείται από τη σύνθεση της φιλελεύθερης δημοκρατίας, της καπιταλιστικής οικονομίας με μικρότερες ή μεγαλύτερες δόσεις κοινωνικού κράτους, της διαρκούς τεχνολογικής καινοτομίας, μιας κοινής αίσθησης ασφάλειας και άρα κινδύνου από διάφορες εκδοχές της Ανατολής και του κεκτημένου της νεωτερικότητας με ό,τι ιστορικά προηγείται ή και έπεται αυτής. Στην τελευταία παράμετρο ενσωματώνονται η ιστορική σχέση με τη χριστιανοσύνη (Christendom), το πολιτιστικό και αξιακό υπόστρωμα, οι νοοτροπίες, ο τρόπος πρόσληψης της Ιστορίας και της έννοιας της προόδου. Η Δύση είναι εν τέλει ένας τρόπος και ένα επίπεδο ζωής που κινείται σε ένα φάσμα εντός του οποίου υπάρχουν σημαντικές διαφορές, όλες όμως οι εσωτερικές διαβαθμίσεις αναγνωρίζονται μεταξύ τους ως δυτικές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
