Σήμερα, ακόμη και η γενιά των τραγουδοποιών των 90s μοιάζει να αρχίζει να εγγράφεται στις κλασικές δυνάμεις του ελληνικού τραγουδιού και μέρος του δικού της ρεπερτορίου συναντάται ακόμη και στους πιο ετερόκλητους χώρους, δηλαδή πέραν των παραδοσιακών μουσικών έντεχνων σκηνών. Σημείο επιτυχίας αλλά και στασιμότητας για ορισμένους εξ αυτών. Εξαίρεση, φωτεινή και θετική, η περίπτωση του ερμηνευτή και συνθέτη Ορφέα Περίδη. Δεν είναι μόνον η δική του δουλειά, που περνάει με επιτυχία σήμερα σε μαζικότερο και πιο διαγενεακό ακροατήριο. Είναι και το γεγονός πως ο ίδιος παραμένει ακμαίος και μάχιμος στο πιο ουσιαστικό τερέν: τις ζωντανές, δυναμικές εμφανίσεις. Και επίσης πως γράφει, γράφει, γράφει και ανανεώνεται και στιχουργικά και σολιστικά πάνω στην κιθάρα. Τώρα ο Ορφέας Περίδης ετοιμάζεται για ορισμένες εμφανίσεις στη Σφίγγα για τα Σάββατα του Φεβρουαρίου και για ένα του Μαρτίου. Μαζί του θα είναι η ταλαντούχα Σουσάνα Τρυφιάτη. Ενα νήμα πιάνουμε μόνον από τη διαδρομή του και τον προκαλούμε σε μερικές σκέψεις πάνω στο μουσικό σήμερα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
