Αν ρωτήσει κανείς τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά που έζησαν το κόμμα την περίοδο του Αλέξη Τσίπρα και την περίοδο του Στέφανου Κασσελάκη, θα απαντήσουν πως οι θέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχουν αλλάξει: όπως μιλούσαν, έτσι μιλάνε, ό,τι έλεγαν σε μια σειρά θεμάτων συνεχίζουν να λένε. Και επισήμως, δεν έχουν άδικο – κανένα αναρτημένο κείμενο, κανένα καταστατικό δεν έχει διαμορφωθεί με τρόπο που να αναδεικνύει πως υπάρχει πολιτική ή ιδεολογική στροφή. Η ατμόσφαιρα όμως είναι πλέον εντελώς διαφορετική: στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ των τελευταίων μηνών δεν κοιτάζει μόνο ή κυρίως προς τον χώρο της Αριστεράς. Κοιτάζει ευθέως, ανοιχτά, στον χώρο της Κεντροαριστεράς: το όχημα παραγωγής αφηγήματος για τον ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή ο ίδιος ο πρόεδρός του) ναι μεν αναφέρεται δημόσια στη σύγχρονη Αριστερά που εγκολπώνει το προοδευτικό Κέντρο και μπορεί να αναδιαμορφώσει τον ελληνικό προοδευτικό χώρο γιατί «αυτό είναι που χρειάζεται», όμως πια δεν διστάζει να μιλάει και για τη μια, μεγάλη, προοδευτική, δημοκρατική παράταξη στη χώρα –περιγράφοντας επί της ουσίας τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή