Βόμβα κατά του κρατισμού

Κι εκεί που όλοι, εντελώς αστήρικτα και δίχως το παραμικρό λογικό στοιχείο, έγραφαν και προέβλεπαν την «επιστροφή του κράτους», ήλθε η συντριπτική νίκη του ακραίου νεοφιλελεύθερου Χ. Μιλέι στις προεδρικές εκλογές της Αργεντινής για να τους καταστρέψει τη σούπα. Κι έκτοτε τα κυρίαρχα ΜΜΕ σε όλη τη Δύση έχουν λυσσάξει. Ακροδεξιό τον ανεβάζουν, ανισόρροπο τον κατεβάζουν και προβλέπουν καταστροφές και πείνα. Λες και ανέλαβε μια ευημερούσα χώρα και θα την καταστρέψει! Πότε θα το χωνέψουν πως οι προοπτικές της κρατικοπαρεμβατικής Αριστεράς έχουν τελειώσει; Στην Αργεντινή δεν ψήφισαν «από απελπισία» τον Μιλέι. Μάλλον μπούχτισαν από την ασυνέπεια, τη διαφθορά και την αναποτελεσματική πολιτική της λεγόμενης συστημικής πολιτικής και ψάχνουν για το καινούργιο. Που ίσως το βρουν. Δίχως παχιά λόγια, υποσχέσεις σε ημετέρους και προσφυγή στις καταστρεπτικές αγκαλιές του δημόσιου τομέα, ίσως η Αργεντινή δείξει ένα διαφορετικό μέλλον. Οπως ο παλιός μου γνωστός από το Κέιμπριτζ, Κάρλος Μένεμ, που πολέμησε τον ορθόδοξο περονισμό σαν πρόεδρος της χώρας, ανοίγοντας την οικονομία στα αγαθά της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς. Το πολιτικό όμως κατεστημένο της εποχής, το περονικό κόμμα του οποίου ηγείτο, τον πρόφτασε κι έκλεισε τις λαβίδες των αδιεξόδων γύρω του. Ο Μιλέι όμως δεν στηρίζεται σε κάποιον παραδοσιακό πολιτικό μηχανισμό. Αν ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα, μπορεί να αγκαλιάσει ανενόχλητος το θαύμα της ελευθερίας. Και να διδάξει τον υπόλοιπο κόσμο.