Ενα από τα μαθήματα της τελευταίας κάλπης είναι ότι η Νέα Δημοκρατία (ή ο Μητσοτάκης, αν προτιμάτε) μπορεί να ηττηθεί, αρκεί να μην υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ στη μέση. Ας είναι στην «ουρά», στο παρασκήνιο, να στηρίζει εμμέσως και πλαγίως, φτάνει να μην είναι στην πρώτη γραμμή. Αν στο περιτύλιγμα της υποψηφιότητας υπάρχει το logo του ΣΥΡΙΖΑ, τότε οι πιθανότητες επιτυχίας τείνουν να μηδενιστούν. Συνεπώς, αν πρόκειται να γίνει κάποιο «κόλπο» στον χώρο της Κεντροαριστεράς, δεν πρέπει να περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον στην πινακίδα. Εκ των πραγμάτων, οποιαδήποτε νέα προσπάθεια έχει δύο τρόπους να εκφραστεί: είτε με ένα καινούργιο σχήμα, είτε διά του ΠΑΣΟΚ.

Το να συγκροτηθεί ένα καινούργιο σχήμα που θα συγχωνεύσει τα δύο κόμματα είναι κάτι που αυτή τη στιγμή δείχνει αδύνατο. Για ποιο λόγο ο Ανδρουλάκης να προσέλθει σε αυτή την κουβέντα όταν γνωρίζει ότι στην κοινωνία το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο κόμμα; Αλλά και ο Κασσελάκης, λογικά θα θέλει να εξαντλήσει τις πιθανότητές του. Και εδώ που τα λέμε, υπάρχουν στελέχη και στα δύο στρατόπεδα που μιλούν εντελώς διαφορετική γλώσσα. Μπορείτε να φανταστείτε τον Δουδωνή να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον Πολάκη και να εξετάζουν προγραμματικές συγκλίσεις; Εξ όσων γνωρίζω ο Δουδωνής δεν είναι και φίλος της τσικουδιάς. Αρα πάμε στη δεύτερη εκδοχή, στην πράσινη, κάτω από τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Εδώ μπορούμε να πάρουμε τις βελόνες μας, να κάτσουμε στην πολυθρόνα και να πλέξουμε ένα σωρό σενάρια. Ας πούμε ότι αποχωρούν (ή διαγράφονται) βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και προσχωρούν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ενώ έχει προηγηθεί η μαζική ένταξη μεσαίων στελεχών. Θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Εξαρτάται από τις βλέψεις που έχουν τα συγκεκριμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αν θέλουν να μυρίσουν εξουσία, χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα τη γευτούν, το ΠΑΣΟΚ είναι ο μόνος δρόμος. Ισως όμως αποφασίσουν να φτιάξουν ένα άλλο, δικό τους, μικρομεσαίο μαγαζί με 99% καθαρότητα ως προς τις αριστερές του θέσεις. Ενδεχομένως και να ποντάρουν σε πτώση Κασσελάκη και ανάκτηση του κόμματος. Ολα είναι ανοιχτά. Εσείς τι θεωρείτε πιθανότερο;

Κουτιά αναψυκτικού

Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς διαβάζουν στην κυβέρνηση το αποτέλεσμα των εκλογών. Εχουν αναλυτές, συμβούλους που ξέρουν τη δουλειά τους. Προφανώς θα πουν ότι τη γλίτωσαν με αμυχές, αν και η Αθήνα ήταν ένα βαθύ τραύμα. Με βάση την τιμή της εφημερίδας η άποψή μου κοστίζει κάτι λιγότερο από τρία σεντς, συνεπώς δεν υπάρχει και κάποιο πρόβλημα αν τους πω και εγώ δύο λόγια. Το αποτέλεσμα των εκλογών έδειξε ότι το πολιτικό ακροατήριο εμπιστεύεται, ακόμα, τον Μητσοτάκη, πλην όμως δεν είναι διατεθειμένο να καταναλώσει οτιδήποτε του βάζει στο τραπέζι. Κοινώς, η στήριξη ενός υποψηφίου από τον Μητσοτάκη δεν συνεπάγεται αυτομάτως και την αποδοχή του από το εκλογικό σώμα. Επίσης υπάρχει ένα κομμάτι ψηφοφόρων οι οποίοι εκδηλώνουν αλλεργικά συμπτώματα σε σημάδια έπαρσης, αλαζονείας και σε φθηνές δικαιολογίες. Διότι ακόμα και οι πιο φλογεροί έρωτες, κάποτε γίνονται σαν κουτιά αναψυκτικού που ξεχάστηκαν ανοιγμένα στο ψυγείο.

Ερχεται και το Thanksgiving

Αυτό που έκανε ο Στέφανος Κασσελάκης την Κυριακή αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Πολιτικός αρχηγός και μάλιστα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την ημέρα των εκλογών ταξιδεύει στις ΗΠΑ για προσωπικές υποθέσεις. Αυτή τη στιγμή πρέπει στην Κουμουνδούρου να υπάρχουν τοίχοι με πρόβλημα στατικότητας από τις κουτουλιές που δέχθηκαν το βράδυ της Κυριακής. Ο πρόεδρος να πηγαίνει στις ΗΠΑ και τα τρολ του να πανηγυρίζουν για τη νίκη των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ. Και εντάξει, ας πούμε ότι ο μέσος ψηφοφόρος δεν ασχολείται με αυτά. Το μικρομεσαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πώς λέτε να τα βλέπει όλα αυτά; Θα γυρίσει ο πρόεδρος αρχές Νοεμβρίου και θα βάλει όλες τις εκκρεμότητες μετά τις 23 του μήνα, να μη χαλάσει το Thanksgiving.