Μια «όαση» σουρεαλιστική και χειροποίητη

Το θερμόμετρο έδειχνε 38 βαθμούς Κελσίου και η καλοκαιρινή ραστώνη είχε ρίξει τα δίχτυα της από άκρη σε άκρη το μεσημέρι του Σαββάτου στο έτσι κι αλλιώς ζεστό Πυθαγόρειο της Σάμου. Η πρώτη αίσθηση που εισέπραττε όποιος περνούσε τη βαριά μεταλλική πόρτα του παλιού ξενοδοχείου Πυθαγόρας, που έχει μεταμορφωθεί σε έναν σύγχρονο εκθεσιακό χώρο τέχνης στην άκρη της παραλίας, ήταν εκείνη της όασης. Χρειαζόταν, ωστόσο, να περάσουν λίγα δευτερόλεπτα για να προσθέσει έναν επιθετικό προσδιορισμό στο ουσιαστικό όαση: σουρεαλιστική.  Κι αυτό διότι πριν ακόμη προλάβει να εστιάσει το βλέμμα του σε κάποιο από τα έργα σύγχρονης τέχνης που συνθέτουν τη φετινή εικαστική πρόταση «Handmade: Για τις κοινωνικές διαστάσεις της χειροτεχνίας» – την πρώτη εκτός των τειχών συνέργεια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με το Ιδρυμα Σβαρτς, υπό την επιμέλεια της διευθύντριας του ΕΜΣΤ και επί σειρά ετών στενής συνεργάτιδας του ιδιωτικού φορέα Κατερίνας Γρέγου – ακούει μια στεντόρεια φωνή ως άλλο ντελάλη να προσκαλεί «Αγγλους, Γάλλους, Ουκρανούς και Πορτογάλους, Ιρανούς και Αφγανούς…» να σκοτώσουν τον κατηραμένο όφι όπως στις παραστάσεις του θεάτρου σκιών (σε μια ελαφρώς τροποποιημένη εκδοχή), ενώ οι λουόμενοι που απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα στον περίβολο του κτιρίου «εισβάλλουν» από τα μεγάλα παράθυρα στον χώρο, σαν να πρόκειται για μια πολυκάναλη προβολή.