Να ‘μαστε, λοιπόν, πάλι εδώ, στο ίδιο σημείο. Εναν μήνα μετά τη διευθέτηση – κατόπιν παρεμβάσεων σε ανώτατο επίπεδο – της υπόθεσης του Σαϊντού Καμαρά, ένας συνομήλικος συμπατριώτης του βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βαρβαρότητα του δεύτερου ξεριζωμού. Κι αυτή τη φορά, όχι επειδή ο τόπος του (ναι, ως τέτοιον εκλαμβάνει πλέον την Ελλάδα ο ίδιος) σπαράσσεται από κάποια σύρραξη ή έχει πληγεί από κάποια φυσική καταστροφή. Αλλά επειδή σε αυτόν ευδοκιμεί η αρτηριοσκληρωτική γραφειοκρατία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ