Οι μεγάλες ευκαιρίες

Η εξέλιξη ενός μεγάλου τουρνουά στο τένις, πάντα έχει το ενδιαφέρον της. Οι… καραμπόλες, τα διασταυρώματα που ενίοτε είναι και αναπάντεχα, το μονοπότι που οδηγεί στα ψηλά στρώματα, ασφαλώς και απασχολούν το κοινό. Κάπως έτσι συνέβη και με την πορεία του Στέφανου Τσιτσιπά στο Ρολάν Γκαρός. Δίχως να είναι υπόδειγμα σταθερότητας ο έλληνας τενίστας, κατάφερε να πλασαριστεί στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει πως φλερτάρει με την κορυφή και ταυτόχρονα με την επικράτηση σε ένα γκραν σλαμ. Οντως, τα χωμάτινα τερέν του γαλλικού Οπεν έμοιζαν να είναι η επιφάνεια που ταιριάζει στον Τσιτσιπά. Φευ! Αρχισε με αγχωτικές νίκες το Ρολάν Γκαρός,  αναγκάστηκε με τον άσημο Ιταλό Μουσέτι να παίξει κοντά πέντε ώρες και να καταπονηθεί, μάλλον απουσίαζε η συγκέντρωση στο παιχνίδι του, πράγμα άκρως απαραίτητο όταν τα ματς κρίνονται μετά μεγάλη προσπάθεια. Στην πορεία, ωστόσο, βελτιώθηκε και έδειξε να βρίσκει τη φόρμα και την αυτοπεποίθησή του στο πλέον κρίσμο σημείο. Κι όμως, απέναντι σε έναν δανό φέρελπι τενίστα, τα έκανε μαντάρα ο Στέφανος και είδε τον Ρούνε να προχωρά σε αντίθεση με αυτόν που θέλει όσο τίποτα άλλο να κατακτήσει ένα Γκραν Σλαμ. Και το χειρότερο για τον ίδιο είναι πως «πίσω» ακολουθούν ταλέντα που τρυπούν το ταβάνι τους και ευθέως τον απειλούν! Το ενδιαφέρον με τον Τσιτσιπά σχετίζεται με το εξής στοιχείο: όπως και ο ίδιος «προκαλεί» με τοποθετήσεις ή με κάποιες αποφάσεις του κατά τη διάρκεια των αγώνων, έτσι βλέπει να… παίζουν με το μυαλό του οι αντίπαλοι ή ακόμη ακόμη και να ασχολείται με την εξέδρα. Πάει να πει ότι η ηρεμία πάει περίπατο, την ώρα ακριβώς που τη χρειάζεται.