Τον παρακολουθούσα σχεδόν από την αρχή της καριέρας του και αργότερα τον ανακάλυψα μέσα από τις μουσικές που επέλεγαν τα δύο μεγαλύτερα παιδιά μου, ο Αλέξανδρος και η Ζουλί, όταν έφερναν τα 45άρια στο σπίτι. Αυτό που κουβαλούσε το είδα ξεκάθαρα στους «Δρόμους της φωτιάς»: δεν καταλάβαινε απλώς τη μουσική, ώστε να «ντύσει» τις εικόνες του κινηματογράφου. Γεννούσε και δημιουργούσε δικές του εικόνες μέσα από τη μελωδία και τον ρυθμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή