Τις προηγούμενες μέρες παρατηρήσαμε όλοι τη διστακτική στάση αναλυτών και πολιτικών για τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, ακόμα και μετά το πρώτο διάγγελμα-διάλεξη του Πούτιν, στο οποίο ανέπτυξε ένα ιστορικό σκεπτικό που δεν το κατέθετε για πρώτη φορά. Πέραν των διπλωματικών κινήσεων ευρωπαίων ηγετών που απεδείχθησαν σχεδόν αφελείς, έχουμε και το ενδεικτικό παράδειγμα της ελληνικής διπλωματίας, με τον υπουργό Εξωτερικών να συναντά τον ρώσο ομόλογό του και να δηλώνει ότι έχει πειστεί πως δεν πρόκειται να γίνει εισβολή και να συζητά μαζί του τον ρόλο που η Ελλάδα θεωρεί ότι μπορεί να παίξει η Ρωσία στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ