Μια αντιφατική Μαλτέζα στο τιμόνι της Ευρωβουλής

Και έγιναν τρεις: τρεις γυναίκες, στον ρου της Ιστορίας, στην κορυφή του Ευρωκοινοβουλίου, τρεις γυναίκες, εν έτει 2022, στην κορυφή μεγάλων ευρωπαϊκών θεσμών. Η Μαλτέζα Ρομπέρτα Μέτσολα έγινε χθες, ανήμερα τα 43α γενέθλιά της, η τρίτη γυναίκα που αναλαμβάνει πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, έπειτα από τις Γαλλίδες Σιμόν Βέιλ (1979-1982) και Νικόλ Φοντέν (1999-2002), και η τρίτη γυναίκα στα ηνία της ΕΕ, μαζί με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την πρόεδρο της Κομισιόν, και την Κριστίν Λαγκάρντ, την επικεφαλής της ΕΚΤ. Η εκλογή της, από τον πρώτο κιόλας γύρω, με 458 ψήφους επί 690 ψηφισάντων, είναι αποτέλεσμα εγκάρδιας συνεννόησης ανάμεσα στις τρεις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές οικογένειες, Συντηρητικούς, Σοσιαλιστές και Φιλελεύθερους. Η ίδια ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), τοποθετείται ωστόσο κατά κανόνα, σε θέματα κράτους δικαίου, μετανάστευσης κ.λπ., στην πλέον προοδευτική του πτέρυγα. Η εκλογή της αποτελεί νίκη για τη Μάλτα και τους 525.000 κατοίκους της: είναι η πρώτη φορά που ένα μικρό κράτος της ΕΕ εξασφαλίζει τόσο σημαντικό πόστο. Ολα θα ήταν ρόδινα, λοιπόν, αν η Μέτσολα δεν ήταν προσωπικά και κατηγορηματικά αντίθετη στις αμβλώσεις.

Προέρχεται από ένα βαθιά καθολικό κράτος, το μόνο στην ΕΕ όπου οι αμβλώσεις παραμένουν απαγορευμένες, με την πλειοψηφία του πληθυσμού να στηρίζει αυτή την απαγόρευση. Θα μπορούσε λοιπόν να θεωρήσει κάποιος λογική τη συστηματική εναντίωσή της, εδώ και δέκα χρόνια, στα ψηφίσματα που υπερασπίζονται το δικαίωμα στην άμβλωση. Λιγότερο λογικό μοιάζει το γεγονός ότι επέλεξε την αποχή, τον Σεπτέμβριο του 2021, σε ένα ψήφισμα που ποινικοποιούσε την έμφυλη βία. Οπως επίσης το γεγονός ότι, παρότι αντιτίθεται σε ένα θεμελιώδες γυναικείο δικαίωμα, είναι ένθερμη υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+, έχει μάλιστα συγκρίνει τον αγώνα τους με εκείνο... των γυναικών. Η Σιμόν Βέιλ, μία γυναίκα - σύμβολο, η οποία πέρασε στη Γαλλία ως υπουργός Υγείας το 1974 τον νόμο που αποποινικοποιούσε τις αμβλώσεις, θα ένιωθε ασφαλώς κάπως περίεργα με όλα αυτά. Το ίδιο νιώθει και ο αρμόδιος για τα ευρωπαϊκά ζητήματα γάλλος υφυπουργός, Κλεμάν Μπον - που δήλωσε χθες «ενοχλημένος με το σύμβολο της εκλογής της». Βάσει της συμφωνίας και του κοινού οδικού χάρτη Συντηρητικών, Σοσιαλιστών και Φιλελευθέρων, πάντως, και με ξεκάθαρες δηλώσεις που έκανε πριν από τη χθεσινή ψηφοφορία, η Ρομπέρτα Μέτσολα δεσμεύτηκε να «εκπροσωπεί τη θέση του Ευρωκοινοβουλίου», και σε ό,τι αφορά τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα. Παίρνοντας μάλιστα τον λόγο μετά την εκλογή της, διακήρυξε την πρόθεσή της να «πάμε πιο μακριά για περισσότερη ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, ώστε να εγγυηθούμε και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των γυναικών, όλα τα δικαιώματά μας».

Δικηγόρος στο επάγγελμα, διπλωματούχος του Κολεγίου της Ευρώπης στην Μπριζ, παντρεμένη με Φινλανδό και μητέρα τεσσάρων παιδιών, η Μέτσολα εξελέγη για πρώτη φορά ευρωβουλευτής το 2013 και ασχολήθηκε ενεργά με θέματα πολιτικών ελευθεριών, δικαιοσύνης και διαφθοράς. Πρώτη αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου από τον Νοέμβριο, προσωρινή πρόεδρος του Σώματος μετά τον θάνατο του Σοσιαλιστή Νταβίντ Σασόλι στις 11 Ιανουαρίου, είχε απέναντί της στην ψηφοφορία την Ισπανίδα Σίρα Ρέγκο, υποψήφια της ριζοσπαστικής Αριστεράς, η οποία εξασφάλισε 57 ψήφους, και τη Σουηδή Αλις Μπαχ Κούνκε, υποψήφια των ευρωπαίων Πρασίνων, η οποία εξασφάλισε 101 ψήφους - ο Πολωνός Κοσμά Ζλοτόφσκι, υποψήφιος ευρωσκεπτικιστών και ακροδεξιών, αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή. Η εκλογή της Μέτσολα πηγάζει από τη συμφωνία που είχαν κάνει μετά τις ευρωεκλογές του 2019 το (νικηφόρο) ΕΛΚ, οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, και το Renew Europe (οι Φιλελεύθεροι) να αναλάβει ένας Σοσιαλιστής την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου το πρώτο μισό της πενταετούς θητείας και ένας Συντηρητικός το δεύτερο.