Ο τίτλος του κειμένου αναφέρεται στον συγγραφέα. Eναν σμπάρο, ένα και μοναδικό βιβλίο, διότι ο Σμπαρούνης δεν έχει βάλει, δηλαδή γράψει με το όπλο του, την πένα του, ή τουλάχιστον δεν είχε ξαναδημοσιεύσει στο παρελθόν οτιδήποτε άλλο, παρά μία και καλή, αυτή. Δυο τρυγόνια, διότι το βόλι του σε όλο μήκος του μυθιστορήματος (έτσι θέλει να αποκαλεί το βιβλίο, θα υποθέσουμε παρακάτω χονδροειδώς το γιατί) διττό και διαιρεμένο πετυχαίνει δύο στόχους: την εκτός, εντός και επί των ορίων σάτιρα (συνεχώς χαμογελάς, κάποτε γελάς και στιγμές-στιγμές πιάνεις την κοιλιά σου) και τη γλώσσα. Ο τελευταίος στόχος δεν είναι δεδομένος καθότι γενικώς οι μυθιστοριογράφοι μας κάπως έχουν βάλει σε δεύτερο ρόλο την ανανέωση της γλώσσας και ασχολούνται κυρίως με την αφηγηματική (περι)πλοκή, όχι; Προς περαιτέρω διερεύνηση αυτό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή