Το αποχαιρετιστήριο κείμενο του κριτικού Δημήτρη Ραυτόπουλου προς τη σύζυγό του Κλαιρ Σαρνέ είναι από πολλές απόψεις το πλέον ενδιαφέρον στο τελευταίο – εξαιρετικά πλούσιο έτσι κι αλλιώς – τεύχος του επίμονου περιοδικού «Το Δέντρο». Κι αυτό γιατί τολμά να μιλήσει με συγκίνηση για έναν άνθρωπο που με τα λόγια του «δεν ανήκε στην τάξη των Γραμμάτων». Εννοεί φυσικά την κρατούσα αντίληψη που χωρίζει την παιδεία σε λόγια και εκπαιδευτική. Γιατί η Κλαιρ Σαρνέ ήταν άνθρωπος βαθύτατης κλασικής παιδείας αλλά και διαρκούς ενημέρωσης και πολιτικής εμπλοκής «δασκάλα με τον νου και την ψυχή». Στον επαγγελματικό της βίο είχε από νωρίς εμπλοκή στο μετονομασθέν αργότερα πεδίο των «ειδικών αναγκών», όπως και με τις πρωτοποριακές τάσεις της παιδείας. Δίδαξε μεταξύ άλλων στη Βουδαπέστη, τη Μόσχα, την Αλγερία και την Γκαμπόν της Δυτικής Αφρικής ενώ έγραψε αξιόλογα εκπαιδευτικά γλωσσικά συγγράμματα. Ως φίλη καλή και σύμβουλος τα τελευταία χρόνια με είχε καθοδηγήσει κι εμένα σε ποικίλα θέματα γαλλικής κυρίως κουλτούρας, ενώ είχε επιμεληθεί ιδιοφυώς μια ομιλία μου ενώπιον ευρωπαίων και βορειοαφρικανών συγγραφέων υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην Τύνιδα το 2016. Την ευγνωμονώ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή