Το Σουδάν μοιάζει να ακολουθεί πιστά τον δρόμο που έχουν χαράξει όλες σχεδόν οι χώρες οι οποίες κυβερνήθηκαν επί δεκαετίες από αυταρχικούς δικτάτορες και κάποια στιγμή απαλλάχθηκαν από αυτούς. Πράγματι, μετά την ανατροπή του Ομάρ αλ Μπασίρ τον Απρίλιο του 2019, στη χώρα επικράτησαν το χάος και οι συγκρούσεις ανάμεσα στις αντίπαλες ομάδες, ενώ η «μεταβατική κυβέρνηση» που συγκροτήθηκε – από στρατιωτικούς και πολιτικούς – δεν κατάφερε ποτέ να λειτουργήσει ουσιαστικά και να εμπνεύσει εμπιστοσύνη. Ετσι, μάλλον φυσιολογικά και αναμενόμενα, φτάσαμε και στο χθεσινό πραξικόπημα. Ο στρατός ανέλαβε την εξουσία, συλλαμβάνοντας και θέτοντας σε περιορισμό τον πρωθυπουργό Αμπντάλα Χαμντόκ και αρκετά στελέχη της κυβέρνησης, προβάλλοντας το ίδιο επιχείρημα που ακούγεται σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις: Την αποκατάσταση της τάξης και τη διασφάλιση της ηρεμίας – έστω κι αν οι πάντες γνωρίζουν ότι ο ίδιος και στελέχη του διαδραμάτιζαν ενεργό ρόλο στις αντιπαραθέσεις και τις συγκρούσεις της προηγούμενης διετίας. Ανέλαβε δε και τις συνήθεις δεσμεύσεις: Τη διεξαγωγή εκλογών και την εκχώρηση της εξουσίας σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση το συντομότερο δυνατόν. Μάλιστα, ο στρατηγός Αμπντελφατάχ αλ Μπουρχάν, που ηγείται του συμβουλίου το οποίο καθορίζει την κατανομή των εξουσιών, έσπευσε να ορίσει την ημερομηνία των εκλογών για τον Ιούλιο του 2023, δηλαδή σε 20 μήνες από σήμερα – εκτός, φυσικά, εάν αυτό αποδειχθεί ανέφικτο. «Αυτό που περνά σήμερα η χώρα αποτελεί μια πραγματική απειλή και κίνδυνο για τα όνειρα της νεολαίας και τις ελπίδες του έθνους» δήλωσε, έστω κι αν, την ίδια στιγμή, χιλιάδες νέοι διαδήλωναν στο Χαρτούμ κατά των πραξικοπηματιών και αντιμετωπίζονταν με τη βία από τις δυνάμεις καταστολής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ