Η σχέση του Μίκη Θεοδωράκη με την Αριστερά ήταν τόσο βαθιά που τον είχε υπερβεί. Ακόμη κι όταν αυτός είχε απομακρυνθεί από αυτή, αυτή εξακολουθεί να έχει αναφορά το έργο του, να υμνεί, να πενθεί, να χορεύει και να θυμάται με τα τραγούδια του, αυτά με τα οποία μελοποίησε τις ιστορίες των ηττημένων, των κυνηγημένων και των εκτοπισμένων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή