Κι ευτυχώς η ΕΕ αντέδρασε αμέσως, με αποτελεσματικότητα και αποφασιστικό τρόπο. Οι κυρώσεις κατά του καθεστώτος της Λευκορωσίας μετά την αδιανόητη κρατική αεροπειρατεία ήταν και είναι μια θετική εξέλιξη για πολλούς λόγους.

Κατ’ αρχάς γιατί δεν μπορεί ούτε για αστείο να υπάρχει ανοχή σε «πειρατικές» ενέργειες καθεστώτων που θέτουν σε αμφισβήτηση υποστάσεις κρατών και την ασφάλεια πολιτών.

Κατά δεύτερον, διότι υπάρχουν κανόνες, πλαίσιο και όροι που διατρέχουν τις σχέσεις των κρατών και κανένας δικτάτορας δεν μπορεί να εμφανίζεται ως υπονομευτής τους.

Τρίτον, η ΕΕ είναι πάνω απ’ όλα το οικοδόμημα που αντανακλά ένα συνολικό δημοκρατικό κεκτημένο και οι κόκκινες γραμμές της πρέπει να είναι σαφείς και αυστηρές όπως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έπραξε ταχύτατα και άμεσα με κυρώσεις, μέτρα και τα διαβήματα που κατέθεσε στη Λευκορωσία. Δεν νοείται εν έτει 2021 που μιλάμε για ψηφιακή επανάσταση, την ίδια στιγμή να δίνουν τον τόνο με τραγικό τρόπο καθεστώτα περασμένων αιώνων που δεν έχουν αντιληφθεί και αφομοιώσει τη Δημοκρατία, την αξία της Ελευθερίας και των δικαιωμάτων.

Η καταδίκη και η ακαριαία αντίδραση των ευρωπαϊκών κρατών ας είναι η απαρχή για μια πιο συνεκτική και αποφασιστική ενιαία πολιτική. Παρά τις συχνές παλινωδίες ή τις καθυστερήσεις της ΕΕ, η βούληση και η πείρα υπάρχουν.