Οταν το 1979 μετέφρασα το βιβλίο «Greek Art» του βρετανού κλασικού αρχαιολόγου Τζον Μπόρντμαν, ο τίτλος που επέλεξα για την ελληνική έκδοση ήταν «Αρχαία ελληνική τέχνη». Οταν οι Αγγλοσάξονες λένε «Greek Art», εννοούν την τέχνη της αρχαίας Ελλάδας, των αρχαίων Ελλήνων, και όχι την ελληνική τέχνη γενικά, και ακόμα λιγότερο βέβαια την τέχνη της νεότερης Ελλάδας. Αν λοιπόν κάποιος μετέφραζε – ή μεταφράσει – «Ελληνική τέχνη» το «Greek Art», η σύγχυση θα είναι προφανής. Εκτός από τον Εφηβο των Αντικυθήρων, στο βιβλίο θα μπορούσαν να υπάρχουν επίσης έργα του Γύζη και του Θεόφιλου, του Μόραλη και του Τσαρούχη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή