Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Τελικά, πότε ήταν καλός προπονητής ο Μπόλονι; Οταν τον αποθέωνε το κοινό και ο Τύπος μετά την επιτυχία και τη νίκη επί του Ολυμπιακού, μόλις πριν από λίγες εβδομάδες; Οταν πετούσε στα ουράνια μαζί με το Τριφύλλι και όλοι έλεγαν για το πόσο σωστά χρησιμοποιούσε νεαρούς και φερέλπιδες παίκτες, αφήνοντας στην άκρη κάποια βαριά ονόματα; Και έγινε ξαφνικά ανεπαρκής ύστερα από τις τρεις ήττες από τον ΠΑΣ Γιάννινα; Αλήθεια, τι φοβερό κι αυτό! Ελάχιστες φορές στο παρελθόν ο Παναθηναϊκός έχει ηττηθεί από τον ίδιο αντίπαλο, χαμηλότερου δε βεληνεκούς, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Και μάλιστα σε τρία διαφορετικά γήπεδα! Στο Αγρίνιο, στη Λεωφόρο, στους Ζωσιμάδες. Εκανε πολύ μεγάλο θόρυβο η πτώση του ΠΑΟ. Ηταν άγαρμπη. Ελάχιστοι την ανέμεναν. Τώρα πλέον ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στα σκοινιά και ελάχιστοι μπορούν να προβλέψουν τις εξελίξεις.
Για να αποδειχθεί ότι τόσο διάστημα που πήγαινε καλά το καράβι, όλοι βίωναν μια κατάσταση εύθραυστης εκεχειρίας ανάμεσα στον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές. Ο τεχνικός μάλλον δεν τους πολυπίστευε, αυτοί λειτουργούσαν ως επαγγελματίες και κοιτούσαν το πώς θα ευνοηθούν από την κατάσταση, αλλά ουδέποτε τους ενέπνευσε ο κοσμογυρισμένος Ρουμάνος. Ο Μπόλονι είναι θιασώτης ενός μοντέλου με σφιχτή άμυνα, τρέξιμο και πίεση από τους επιθετικούς, μικρό σκορ και όπου βγει η όλη ιστορία. Με ατάκες δε που ενίοτε εντυπωσιάζουν, σίγουρα όμως δεν τις προσπερνάς ούτε σε αφήνουν εντελώς αδιάφορο. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι μοιάζει με τον Χιμένεθ! Αμφότεροι ήρθαν για να σώσουν την κατάσταση σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό και για τους δύο τα πράγματα στην αρχή ήταν ηλιόλουστα και μετά νεφελώδη. Δεν θα έπρεπε όμως να εκπλήσσουν κανέναν με τα πεπραγμένα τους. Κι αυτό διότι τους γνώριζαν οι αρμόδιοι, όλοι είχαμε εικόνα από τις δυνατότητές τους και για το πώς μπορούν να λειτουργήσουν. Κυρίως σε συνθήκες πίεσης νιώθουν μεγαλύτερη ανασφάλεια σε σχέση με το κανονικό. 'Η αλλιώς, χάνουν τον αυτοέλεγχό τους και προσπαθούν να κάνουν το εξεζητημένο. Το πράττει ο Μπόλονι που έχασε πολλούς πόντους μέσα σε μόλις λίγες ημέρες. Αλλά ο Παναθηναϊκός καλείται για πολλοστή φορά να αποφασίσει το πώς θα πορευτεί, τι μοντέλο θα ακολουθήσει, αν μπορεί να εμπιστευτεί συγκεκριμένα πρόσωπα ότι θα τον βγάλουν από ένα δεδομένο αδιέξοδο. Αυτό μάλλον είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να του συμβεί. Γιατί τα χρόνια περνούν και η πίκρα του κόσμου δίνει τη θέση της στον συμβιβασμό με την οπτική ασχήμια…
