Λέμε και ξαναλέμε, πόσο δύσκολα περνάει το θέατρο εν μέσω πανδημίας, με τα θέατρα κλειστά και το μέλλον αβέβαιο. Αραγε πόσο (πιο) δύσκολο είναι να σπουδάζεις θέατρο μέσα σε αυτές τις συνθήκες; Πόσο πιο απογοητευτικό είναι για ένα νέο παιδί να πρέπει να προσαρμοστεί σε κάτι που είναι κόντα στη φύση της επιλογής που έχει κάνει. Εδώ και έναν χρόνο, περίπου, το διαδικτυακό μάθημα που αποτελεί μονόδρομο στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, είναι εξίσου μονόδρομος και για τις Δραματικές Σχολές. Μια κατ’ εξοχήν τέχνη της επικοινωνίας, της επαφής, της έκφρασης, της χειρονομίας, του βλέμματος, μια τέχνη που εμπεριέχει τον αυτοσχεδιασμό και τις ασκήσεις ανάμεσα σε δύο και περισσότερους σπουδαστές, να πρέπει να πραγματοποιείται μέσα από το απρόσωπο και άχρωμο μιας οθόνης…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ