Αν κρίνει κανείς από την ανακοίνωση της Συνόδου των πρυτάνεων για την προχθεσινή τους τηλεδιάσκεψη με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, από τα παραθυράκια των ακαδημαϊκών στις οθόνες των υπολογιστών ακούγονταν διαρκώς αρνήσεις. Θέσπιση ελάχιστης βάσης εισαγωγής; Οχι, θα μειώσει τον αριθμό εισακτέων. Μείωση του αριθμού των εισακτέων; Οχι, δεν θα είναι βιώσιμα τα περιφερειακά ιδρύματα. Σύνδεση της χρηματοδότησης των τελευταίων με τους αριθμούς των φοιτητών που εισάγονται σε εκείνα; Οχι. Ανώτατο όριο φοίτησης; Οχι, η διαγραφή φοιτητών/φοιτητριών δεν μπορεί να είναι μια οριζόντια διοικητική πράξη, το φαινόμενο είναι πολυπαραγοντικό και το μέτρο είναι πολύπλοκο στην υλοποίησή του. Δεσμεύτηκαν, πάντως, να καταθέσουν τις εναλλακτικές τους για όλες τις παραπάνω διαφωνίες στο πλαίσιο της διαβούλευσης του σχεδίου νόμου που η κυβέρνηση έχει φορτώσει με τους συμβολισμούς μιας ιδεολογικής μάχης στο πλαίσιο του μεταρρυθμιστικού της πολέμου. Ωστόσο, τα βέτο είναι τόσο πολλά που προκαλούν ερωτήματα για τη βαθύτερη αιτία της κατηγορηματικής απόρριψης μιας απόπειρας να αντιμετωπιστούν ορισμένες από τις πιο παλιές και γνωστές παθογένειες των ελληνικών ΑΕΙ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ