Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Θα αναφερθώ μόνο σε πραγματικά περιστατικά και ημερομηνίες. Τα συμπεράσματα θα τα βγάλουμε μαζί στο τέλος.
Ιούλιος 2020. Ο Χρ. Καλογρίτσας καταθέτει στη δικαιοσύνη μηνυτήρια αναφορά για την υπόθεση CCC - Παππά - τηλεοπτικές άδειες.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα «αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανακριτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου (σ.σ. αφορούν δηλαδή μέλη της κυβέρνησης και υφυπουργούς…) αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση» (άρθρο 86.1).
«Αμελλητί» σημαίνει «χωρίς αργοπορία ή αναβολή» (Γ. Μπαμπινιώτης, Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, σ. 137).
Σχεδόν επτά μήνες όμως μετά τη μηνυτήρια αναφορά Καλογρίτσα η σχετική δικογραφία δεν έχει έλθει ακόμη στη Βουλή, παρόλο που εμπλέκει μέλος της προηγούμενης κυβέρνησης.
Αντε ο εισαγγελέας να το διαβάσει, άντε να το καθαρογράψει, άντε να πάει και διακοπές (που λέει ο λόγος…) αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει εκδοχή της ελληνικής γλώσσας στην οποία το «χωρίς αργοπορία ή αναβολή» μετριέται επτά μήνες και βλέπουμε.
Συνεπώς υπάρχει πρόβλημα. Σοβαρό συνταγματικό πρόβλημα. Ιδίως αν ο εισαγγελέας κάνει και ανακριτικές πράξεις, τις οποίες το Σύνταγμα ρητά απαγορεύει (άρθρο 86,2).
Συνεχίζω.
Τέλη Αυγούστου 2020 και δεκατέσσερις μήνες μετά την εκλογή της γίνεται γνωστή η πρόθεση της κυβέρνησης να ενοποιήσει τις εισαγγελίες οικονομικού εγκλήματος και διαφθοράς.
29 Οκτωβρίου 2020. Ψηφίζεται η συγκρότηση μιας νέας Εισαγγελίας Οικονομικού Εγκλήματος σε αντικατάσταση των δύο εισαγγελιών.
3 Δεκεμβρίου. Τοποθετήθηκαν από το δικαστικό συμβούλιο οι νέοι εισαγγελείς.
Ξέρετε πότε δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ η τοποθέτησή τους; Την περασμένη Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου. Εως τότε τη δουλειά έκαναν οι προηγούμενοι εισαγγελείς στις προηγούμενες εισαγγελίες που είχαν καταργηθεί από τον Οκτώβριο.
Πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση ξόδεψε σχεδόν τη μισή κοινοβουλευτική θητεία της (δεκαεννέα μήνες…) για να καταφέρει να φτιάξει μια οικονομική εισαγγελία της προκοπής - όπως είχε εξ αρχής εξαγγείλει…
Γενικά δεν το λες και μεγάλη βιασύνη. Ούτε για τη δικαιοσύνη, ούτε για την κυβέρνηση.
Αλλά όταν κυβέρνηση και δικαιοσύνη λειτουργούν σε κρίσιμες υποθέσεις με τέτοια ραθυμία, τι να περιμένει ο έλληνας πολίτης; Με ποια λογική θα βρει το δίκιο του συντομότερα;
Και το σημειώνω αυτό χωρίς να υιοθετήσω την ερμηνεία της σκοπιμότητας επειδή πολύ φοβούμαι ότι η πραγματική εξήγηση είναι ακόμη χειρότερη.
Διότι άλλο πράγμα είναι να καθυστερείς επειδή δεν θέλεις να τρέξεις. Κι άλλο επειδή δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου.
