Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Μεγάλα ονόματα της βρετανικής ποπ και ροκ, από τον Στινγκ και τον σερ Ελτον Τζον έως τον Εντ Σίραν και τους Sex Pistols συνασπίζονται με ονόματα καλλιτεχνών της κλασικής μουσικής όπως ο σερ Σάιμον Ρατλ και η Τζούντιθ Βάιρ, βασιλική αρχιμουσικός, με σκοπό να καταγγείλουν τη συμφωνία του Μπόρις Τζόνσον με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι θα καταστήσει την Ευρώπη απρόσιτη περιοχή για τους μουσικούς, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «απογοήτευσε οικτρά» τους καλλιτέχνες.
Στο χθεσινό φύλλο των «Times» δημοσιεύθηκε η επιστολή με τις υπογραφές περισσότερων από 100 μουσικών, όπου τονίζεται: «Η αποτυχία διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης απειλεί το μέλλον της πολιτιστικής ανταλλαγής με την ευρωπαϊκή ήπειρο. Υπάρχει ένα κενό στη συμφωνία εξόδου, ενώ θα έπρεπε να διατηρηθεί η υποσχόμενη ελεύθερη κυκλοφορία για τους μουσικούς».
Η επιστολή διακινήθηκε από το κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και έχει τις υπογραφές μεταξύ άλλων του βιολονίστα Νικόλα Μπενεντέτι, του Μπομπ Γκέλντοφ, της Τζος Στόουν, των μελών του συγκροτήματος Iron Maiden. Η παρουσία στη λίστα και του Ρότζερ Ντάλτρι - τραγουδιστή των Who αλλά και δεινού υποστηρικτή του Brexit - δείχνει το μέγεθος των φόβων για το κόστος των συναυλιών στην Ευρώπη.
Οι βρετανοί μουσικοί καλούν τους υπουργούς να «κάνουν επειγόντως αυτό που δήλωσαν ότι θα κάνουν και να διαπραγματευτούν ταξίδια χωρίς visa στην Ευρώπη για βρετανούς καλλιτέχνες και τον εξοπλισμό τους». Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις οι καλλιτέχνες και το συνεργείο τους χρειάζονται ξεχωριστές θεωρήσεις για διαφορετικές χώρες και βίζες που κοστίζουν 350 στερλίνες για μεμονωμένα μουσικά όργανα, ενώ οι μεταφορείς εξοπλισμού σκηνής για περιοδείες μπορούν να επισκεφθούν μόνο τρεις πόλεις.
Η Βρετανία και η Ευρωπαϊκή Ενωση κατηγόρησαν η μία την άλλη για την αποτυχία επίτευξης συμφωνίας, η οποία θα επέτρεπε αμοιβαία πρόσβαση για τους μουσικούς κάνοντας περιοδεία χωρίς έκδοση βίζας. Η ΕΕ ισχυρίστηκε ότι είχε καταθέσει μια «φιλόδοξη» προσφορά η οποία θα απάλλασσε τους μουσικούς από την ανάγκη θεώρησης, αλλά αυτό είχε απορριφθεί από τους εκπροσώπους της βρετανικής κυβέρνησης. Οι βουλευτές της Επιτροπής Πολιτισμού στη χθεσινή συνεδρίασή τους άκουσαν πώς η απαγόρευση της ζωντανής μουσικής στην πανδημία προκάλεσε οικονομικές δυσκολίες στους καλλιτέχνες, καθώς δεν μπορούν να κερδίσουν χρήματα από διαδικτυακές μουσικές εκδηλώσεις.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ. Την ίδια στιγμή, και η βιομηχανία του κινηματογράφου περνά δύσκολες στιγμές. «Κρατήστε τη μαγεία ζωντανή», ζητάνε μουσικοί και σκηνοθέτες υπογράφοντας κοινή επιστολή για να διατηρήσουν τη μαγεία του σινεμά στους χώρους όπου προβάλλεται. Η πρωτοβουλία «Keep the Magic Alive», που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο στη Βρετανία για τη διάσωση των αιθουσών προβολής από τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, έστειλε το αίτημά της στο υπουργείο Πολιτισμού της Μ. Βρετανίας καταθέτοντας χιλιάδες υπογραφές. Ανάμεσά τους τα ονόματα περισσότερων από 40 διάσημων και διακεκριμένων βρετανών σκηνοθετών και ηθοποιών: Στιβ ΜακΚουίν, Κρίστοφερ Νόλαν, Ρίντλεϊ Σκοτ, Σαμ Μέντες, Γκάι Ρίτσι, Αντρεα Αρνλοντ, Ντάνι Μπόιλ, Ρίτσαρντ Κέρτις, Στίβεν Ντάλτρι, Στίβεν Φρίαρς, Στίβεν Φράι, Πολ Γκρίνγκρας, Ασίφ Καπάντια, Κέβιν ΜακΝτόναλντ, Μάθιου Βον, Μπεν Γουίτλεϊ, Εντγκαρντ Ράιτ, Τζο Ράιτ, Τζουντ Λο, καθώς και της παραγωγού Μπάρμπαρα Μπροκόλι.
Το κείμενο της επιστολής τους δημοσιεύτηκε στους «Sunday Times» και υποστηρίζει ότι η κρατική ενίσχυση που έχει μέχρι στιγμής δοθεί και οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες μέσω μιας τέτοιας καμπάνιας δεν μπορούν να σώσουν σε βάθος χρόνου τις επιχειρήσεις και οι αιθουσάρχες αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρό πρόβλημα. Η επιστολή εστιάζει στην ανάγκη της υποστήριξης των μεγάλων αλυσίδων κινηματογραφικών αιθουσών, «οι οποίες αποτελούν το 80% της αγοράς και αποτελούν σημαντικό συνδετικό κρίκο στη διανομή και την παραγωγή βρετανικών ταινιών. Χωρίς τις μεγάλες αλυσίδες multiplex, το μέλλον του βρετανικού σινεμά κινδυνεύει...».
