Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Στο σημερινό εσωτερικό τοπίο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, οι προσεκτικοί παρατηρητές δίνουν βάση στο λεγόμενο «κίνημα των αδεσμεύτων». Στελέχη που πέρασαν από την κυβέρνηση ή όχι, βουλευτές πρώην και νυν, δεν καταγράφονται στην τρέχουσα «μπάνκα» των τάσεων, αλλά με προσοχή διατηρούν αποστάσεις. Και κυρίως μετά την πρόσφατη ανασύνθεση των ομάδων, επιλέγουν να μην «επανεγγραφούν» σε καμία εξ αυτών αλλά χωρίς να φείδονται παρεμβάσεων.
Αλλοι θεωρούν πως αυτή η στάση έχει μια «κεντρίστικη» λογική που περιμένει να δει πού θα γείρουν οι νέοι συσχετισμοί. Αλλοι πάλι διαβάζουν εδώ, την πρόθεση μέρους στελεχών να μην εμπλακούν στο παιχνίδι των ομάδων, αφού θεωρούν πως κάτι τέτοιο απλώς τροφοδοτεί μια εσωστρέφεια και τραυματίζει το μεγάλο αφήγημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για επάνοδο στην εξουσία. Για παράδειγμα, ο τέως υπουργός και νυν βουλευτής Α' Αθήνας, Χριστόφορος Βερναρδάκης, δεν ανήκει σήμερα σε καμία νέα τάση και επιλέγει με συχνότητα τις διαδικτυακές συσκέψεις αλλά και επεξεργασίες πάνω σε κοινωνικά ζητήματα ή θέματα διακυβέρνησης (π.χ. κράτος και δημόσια διοίκηση) συσπειρώνοντας γύρω του νεότερα στελέχη ή νέους επιστήμονες που είχαν εμπειρία από την «πρώτη φορά αριστερά» (Μάγκυ Δούση, Χαράλαμπος Χριστόπουλος κ.λπ.).
Επίσης, ο τέως επίσης ΥΠΕΞ και νυν τομεάρχης Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, μπορεί να βρίσκεται πάντα κοντά στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά διατηρεί μια αυτονομία θέσεων και παρά το γεγονός πως έχει διαύλους με την ευρεία επικράτεια των προεδρικών και άρα δεν εγγράφεται πουθενά με όρους εσωτερικών ομαδοποιήσεων. Οι «παλαιοί» Αριστείδης Μπαλτάς και Γιάννης Δραγασάκης, παρά τις εκλεκτικές τους σχέσεις με άλλα στελέχη ή ομάδες (π.χ. με την Ομπρέλα) επίσης διατηρούν αυτόνομο βηματισμό. Ο Δραγασάκης κυρίως δραστηριοποιείται με το Ινστιτούτο ΕΝΑ και νέα φουρνιά επιστημόνων και ο Μπαλτάς επιδίδεται σε συγγραφή βιβλίων και παρεμβάσεων ως «οργανικός διανοούμενος» του κόμματος.
Στο «κίνημα των αδεσμεύτων» έχουν θέση και ο πρώην υπουργός Βαγγέλης Αποστόλου και ο Νίκος Γ. Ξυδάκης (με πολιτική χημεία βέβαια με τον Νίκο Φίλη) αλλά και ένα τμήμα της ΚΟ του κόμματος, όπως ο Σάκης Παπαδόπουλος ή ο μεταγραφείς εκ των ΑΝΕΛ, Κώστας Ζουράρις. Το ίδιο συναντάμε και στην ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο Στέλιος Κούλογλου για παράδειγμα έχει μια μοναχική διαδρομή και συχνά δεν διστάζει να εξαπολύσει βέλη για τη λειτουργία του κόμματος ή τις συμμαχίες που πρέπει να οικοδομηθούν.
Μια άλλη επίσης ομάδα τεχνοκρατών ή εμπειρογνωμόνων όπως ο Τάκης Κορκολής ή ο Βαγγέλης Καλπαδάκης, ανήκουν στη στενή ομάδα του Τσίπρα, αλλά δεν έχουν εκτεθεί «τασικά». Αποστάσεις εσχάτως από τις νέες βαρονίες παίρνουν και οι Εφη Αχτσιόγλου και Αλέξης Χαρίτσης, επιφορτισμένοι με μεγάλο μέρος της παραγωγής αντιπολιτευτικών επιχειρημάτων και δράσης. Η ΔΗΜΑΡ δε (Θανάσης Θεοχαρόπουλος κ.λπ.) επίσης παρά τις γέφυρες με την τάση της Γέφυρας, έχει διακριτική στάση και δεν εμπλέκεται στις νέες διεργασίες.
