Σαν να άνοιξε το κουτί της Πανδώρας, ή καλύτερα η σκηνή της Πανδώρας, ξεχύθηκαν στο Διαδίκτυο κάθε λογής θεατρικές παραστάσεις. Το ζήτημα δεν είναι αν κάτι τέτοιο κάνει κακό ή όχι στο θέατρο -γιατί όπως έχει γραφτεί επανειλημμένως η θεατρική τέχνη δεν κινδυνεύει και προσωπικά το πιστεύω απόλυτα.

Αν και είναι κατανοητό για ηθοποιούς, θιάσους, σκηνοθέτες και παραγωγούς να θέλουν να δηλώσουν το δικό τους παρών στο άνυδρο θεατρικό τοπίο, η έλλειψη μέτρου είναι ορατή. Καθημερινά το Διαδίκτυο βομβαρδίζεται από κάθε λογής βιντεοσκοπημένες παραστάσεις παρελθόντων ετών, γυρισμένες κυρίως για αρχειακούς λόγους. Πολλές από αυτές δεν απαιτούν «εισιτήριο» ούτε έχουν συγκεκριμένες ώρες προβολής. Περισσότερο διεκδικούν ένα κομμάτι ανάμνησης, παρά ένα θεατρικό γεγονός έστω δια μέσου μικρής ή μεγαλύτερης οθόνης. Δεν είχαν γυριστεί για να παιχτούν-προβληθούν και γι’ αυτό δεν ικανοποιούν το μάτι του (τηλε)θεατή.

Ολες αυτές οι βιαστικές και βεβιασμένες προβολές παραστάσεων που ξαφνικά βγήκαν μέσα από τα θεατρικά σεντούκια επιβεβαιώνουν ότι το είδος αυτό απαιτεί εξαιρετικά υψηλού επιπέδου τεχνογνωσία και χρήμα. Κι επειδή δεν αποτελούσε προτεραιότητα των παραγωγών, το γύρισμα γινόταν ίσως και πρόχειρα – έτσι για να υπάρχει μια απτή ανάμνηση αυτής της φευγαλέας τέχνης.

Και ποιο είναι το κακό που προκαλεί, ενδέχεται να αναρωτηθεί κανείς. Κανένα, επί της ουσίας της θεατρικής τέχνης. Ωστόσο μια πρόχειρη λήψη, ένας μέτριος ήχος, ένα βιαστικό κοντινό πλάνο αλλοιώνουν την ουσία της σκηνικής πράξης, επιδρούν στην όποια αισθητική φέρει κάθε παράσταση και τελικά διαστρεβλώνουν το αποτέλεσμα.

Η νέα τεχνολογία είναι σαφές ότι επιτρέπει στο θέατρο να διατηρηθεί πολύ περισσότερο από αυτό που θα μπορούσε να φανταστεί ένας Κουν ή ένας Ροντήρης στην εποχή του. Και μια τέτοια επίτευξη απαιτεί ειδικές προδιαγραφές που σίγουρα δεν διέθεταν οι βιντεοσκοπήσεις των προηγούμενων ετών. Αλλά σε κάθε περίπτωση αυτές οι διατηρημένες στο «ψυγείο» παραστάσεις, έχουν χάσει τους χυμούς τους, τις βιταμίνες τους, όπως τους χάνει ένα προϊόν μετά από απόψυξη… Κι απ’ ό,τι φαίνεται όσοι το κάνουν με τρόπο ανελέητο.