Παιδιόθεν Βυσσινί. Είθισται τα βλαστάρια της Λάρισας να καμαρώνουν εξ απαλών ονύχων για την πλέον επιτυχημένη (βάσει τίτλων) ομάδα της περιφέρειας και να μην εντάσσονται στην τεράστια οπαδική δεξαμενή των BIG-5.
Πόσοι, όμως, επιτυγχάνουν τη μετάβαση από το ξερό γήπεδο δίπλα στο Αλκαζάρ στο χορτάρι της ιστορικής έδρας των Βυσσινί; Πόσοι τινάζουν τη σκόνη της ανεμελιάς και ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του επαγγελματισμού;
Αν τεθεί και το ερώτημα πόσοι έχουν σκοράρει με τη φανέλα της ΑΕΛ απέναντι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ πριν συμπληρώσουν το 20ό έτος της ηλικίας τους, η λίστα θα περιλαμβάνει μόνο έναν εγγεγραμμένο: τον γεννηθέντα την 1η Σεπτεμβρίου 2001 Δημήτρη Πινακά.
Το παιδί που βγήκε στους δρόμους με τον πατέρα του στα επινίκια της κατάκτησης του Κυπέλλου τον Μάιο του 2007 (2-1 τον Παναθηναϊκό). Τον πιτσιρικά που κυκλοφορούσε στην πόλη με τη φανέλα του Ανρί Αντσουέ (σκόρερ του τελικού) και τοποθέτησε σε περίοπτη θέση στο δωμάτιό του την αφίσα με τους τροπαιούχους επαναστάτες του Κάμπου. Τον έφηβο που μυήθηκε από πατέρα και θείο στα ιστορικά επιτεύγματα των Βυσσινί και συμμετείχε σε εκδρομές με τους οργανωμένους οπαδούς της ΑΕΛ. Τον επαγγελματία ποδοσφαιριστή που δεν λησμόνησε τους παιδικούς του φίλους, όταν πέτυχε το ασύλληπτο γκολ στο 1-1 με τον ΠΑΟΚ. Το νεύμα προς την απέναντι ταράτσα έδειχνε πως ο Δημήτρης Πινακάς είναι ένας από αυτούς...
Ας ξετυλίξουμε όμως από την αρχή το κουβάρι της ιστορίας τού ανατέλλοντος αστέρα της Λάρισας, ο οποίος έφτασε να ακούει «τι έβαλες, ρε μάγε Ροναλντίνιο;».
Πού μεγάλωσες;
«Πίσω από το Αλκαζάρ. Επαιζα δίπλα στην πλατεία. Η γιαγιά μου μένει ακόμα εκεί. Εμείς μετακομίσαμε».
Υπάρχει οικογενειακή παράδοση στο ποδόσφαιρο;
«Ο πατέρας μου (Βασίλης) έπαιξε ερασιτεχνικά. Ηταν στον Ιπποκράτη, ομάδα της ΕΠΣ Λάρισας. Δεξί μπακ. Γρήγορος. Η δουλειά του βέβαια ήταν στο μπακάλικο που έχει πίσω από το Αλκαζάρ. Η μητέρα μου (Σίλβια - Αλίκη) έχει εργαστεί ως πωλήτρια σε καταστήματα παιχνιδιών. Ο αδερφός μου ο Σταύρος (γεννηθείς το 2005) παίζει στην Κ17 της ΑΕΛ. 10άρι, 8άρι. Σε αυτές τις θέσεις».
Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το ποδόσφαιρο;
«Με τα παιδιά στη γειτονιά. Στο ξερό γήπεδο πίσω από το Αλκαζάρ. Με όνειρο να παίξουμε μια μέρα στην ιστορική έδρα της Λάρισας».
Τι αφίσες είχες στο δωμάτιό σου;
«Είχα την κυπελλούχο ΑΕΛ του 2007, τον Ροναλντίνιο, τον Νεϊμάρ, τον Ρονάλντο το φαινόμενο και τον Κριστιάνο Ρονάλντο».
Οταν η ΑΕΛ κατέκτησε το τελευταίο της Κύπελλο τον Μάιο του 2007, δεν ήσουν ούτε έξι ετών...
«Εβλεπα το παιχνίδι στην τηλεόραση. Ο πατέρας μου είχε πάει στο Πανθεσσαλικό και όταν επέστρεψε με πήρε μαζί του στη φιέστα στο πάρκο Αλκαζάρ. Θυμάμαι ότι μου είχε αγοράσει τη φανέλα του Αντσουέ πριν πετύχει το γκολ στον τελικό με τον Παναθηναϊκό. Από τον πατέρα μου και τον θείο μου έμαθα για τη χρυσή εποχή της Λάρισας. Για το πρωτάθλημα του 1988, το Κύπελλο του 1985, την Ευρώπη».
Οπότε δεν μεγάλωσες με ερυθρόλευκα, πράσινα, κιτρινόμαυρα ή ασπρόμαυρα ποδοσφαιρικά φρονήματα...
«Πήγαινα στο γήπεδο για να παρακολουθήσω την ΑΕΛ. Με τον σύνδεσμο των Monsters έχω συμμετάσχει και σε εκδρομές εκτός έδρας αγώνων».
Πώς ο φίλαθλος της ΑΕΛ εξελίχθηκε σε ποδοσφαιριστή της ομάδας;
«Ξεκίνησα αρχικά από τις ακαδημίες του Θοδωρή Βουτυρίτσα σε ηλικία 10-11 ετών. Μετά είχα κλήσεις στις μεικτές Λάρισας και στην ομάδα της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Οταν επέστρεψε στη Σούπερ Λίγκα 1 η ΑΕΛ (καλοκαίρι 2016), έκανα δοκιμαστικά. Εντάχθηκα στην Κ17 με προπονητή τον Ζήση Ζιάγκα».
Εσχάτως αγωνίζεσαι στην επίθεση. Ποιες άλλες θέσεις έχεις κληθεί να υπηρετήσεις;
«Στην ακαδημία του Βουτυρίτσα έπαιζα εξτρέμ. Μετά 10άρι. Τώρα τελευταία αγωνίζομαι στην επίθεση. Μου αρέσει να κινούμαι γύρω γύρω από την περιοχή».
Είσαι φέτος ο τοπ σκόρερ της ομάδας και έχεις σκοράρει απέναντι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Τι άλλο να περιμένει ο κόσμος;
«Μου αρέσουν τα παιχνίδια με μεγάλους αντιπάλους. Μου δίνουν παραπάνω κίνητρο. Θα συνεχίσω την προσπάθεια με κάτω το κεφάλι».
Τι θα ήθελες να βελτιώσεις;
«Πρέπει να δουλέψω με το σώμα. Η θέση του επιθετικού είναι δύσκολη. Πρέπει να δέσει το κορμί. Θέλω να βελτιώσω τα τελειώματα, τις επαφές με την μπάλα και τη χρήση του αριστερού ποδιού. Τα τελευταία χρόνια δουλεύω και το κεφάλι».
Με το αριστερό έσκαψες την μπάλα στο γκολ - ζωγραφιά που πέτυχες απέναντι στον ΠΑΟΚ... Ποιο ήταν το καλύτερο κομπλιμέντο που άκουσες;
«"Τι έβαλες, ρε μάγε Ροναλντίνιο;" μου είπαν κάποιοι φίλοι. Εβλεπαν από ταράτσα το παιχνίδι. Σε αυτούς αφιέρωσα το γκολ. Κάνουμε παρέα από μικροί».
Στα 19 έχεις φορέσει ήδη και το περιβραχιόνιο του αρχηγού;
«Στην Τούμπα και στο Καραϊσκάκης. Απίστευτο συναίσθημα. Ονειρο που έγινε πραγματικότητα. Δεν το περίμενα τόσο γρήγορα. Είναι πολύ βαριά η φανέλα της ΑΕΛ. Με το περιβραχιόνιο ζυγίζει ακόμη περισσότερο».
Πώς είναι η σχέση σου με τον ιδιοκτήτη της ΑΕΛ Αλέξη Κούγια;
«Εχουμε καλές επαφές. Μας μιλάει, μας συμβουλεύει. Είναι άνθρωπος με προσωπικότητα».
Τι προσδοκάς από το 2021 και ποιο είναι το όνειρό σου γενικότερα;
«Πάνω απ' όλα, υγεία. Μας έχει δυσκολέψει όλους ο κορωνοϊός. Σε συλλογικό επίπεδο πρέπει να βγάλουμε την ΑΕΛ από τη δύσκολη θέση. Ατομικά θέλω κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος. Ονειρό μου είναι να καθιερωθώ και όταν αποκτήσω μεγαλύτερη εμπειρία να πάω σε ομάδα του εξωτερικού. Θα μου άρεσε να παίξω στην Ισπανία. Θέλω βέβαια να φτάσω και στην Εθνική».
Playstation, μπιλιάρδο και ραπ
Για τον Δημήτρη Πινακά δεν εγείρεται δίλημμα Κριστιάνο Ρονάλντο ή Λιονέλ Μέσι. Αν και τρέφει αδυναμία στους βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές.
Κατά τα άλλα αρέσκεται (προ κορωνοϊού) σε μονομαχίες στην τσόχα του μπιλιάρδου και ακούει ραπ μουσική. Μετά τις φετινές επιδόσεις του (σημείο αναφοράς στην επίθεση της ΑΕΛ) προφανώς θα ακούει να τονίζεται σωστά και το επώνυμό του...
Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
«Τώρα με τον κορωνοϊό είναι δύσκολα τα πράγματα. Παίζω playstation, βλέπω ταινίες, ακούω μουσική».
FIFA ή Pro Evolution; Ποια ομάδα επιλέγεις;
«Πιο μικρός προτιμούσα το Pro, τώρα το FIFA. Συνήθως παίρνω την Παρί Σεν Ζερμέν, λόγω Νεϊμάρ».
Βραζιλία ή Αργεντινή;
«Με χίλια Βραζιλία! Και από μικρός ψήφιζα Κριστιάνο όχι Μέσι. Ρεάλ Μαδρίτης όχι Μπαρτσελόνα. Γι' αυτή την κόντρα έχουμε κάνει πολλές πλάκες με τους φίλους μου. Ανέκαθεν με τραβούσε ο ηγετικός χαρακτήρας του Κριστιάνο. Από την εποχή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τα έπαιρνε όλα πάνω του».
Υπό κανονικές συνθήκες πώς γέμιζες τη μέρα σου;
«Προπόνηση, καφεδάκι, μπιλιάρδο».
Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα;
«Μπλε».
Φαγητό;
«Μακαρόνια με κιμά».
Μουσική;
«Ακούω κυρίως αμερικάνικη ραπ. 2PAC, 50 Cent».
Ταινία;
«"Ο Νονός" και "Ο σημαδεμένος"».
Μότο;
«Μη φοβάσαι τίποτα».
Εχεις κάποιο προσωνύμιο; Πώς σε προσφωνούν οι φίλοι;
«Απλά με φωνάζουν "Πίνα". Από τις δυο πρώτες συλλαβές του επωνύμου».
Στο σχολείο μπέρδευαν τον τόνο στο επώνυμό σου;
«Ναι, αρκετά. Με φώναζαν και "Πίνακα" και "Πινάκα"».
