Ο Μιχάλης Μοδινός ταξιδεύει στον 25ο παράλληλο νότια του Ισημερινού της Γης, νότια του Τροπικού του Αιγόκαιρου προς δυσμάς, για να καταπλεύσει στην κατά πολλούς άγνωστη γη της Νότιας Αμερικής, την Παραγουάη. Στη χώρα, δηλαδή, της πατριαρχικής λογοτεχνικής μορφής του Αουγκούστο Ρόα Μπάστος (Βραβείο Θερβάντες, 1989), των αρχέγονων Ινδιάνων Γκουαρανί, όπως και των τελευταίων ελεύθερων ιαγουάρων. Ισως και όλα τα παραπάνω να φαντάζουν πενιχρά ως ιστορικά ή και εθνολογικά επιχειρήματα, δίπλα στις θρυλικές χάρες των γειτόνων όπως της Βραζιλίας, της Ουρουγουάης και της Αργεντινής. Ενας τόπος που θαρρείς ότι ζει κάτω από τη μετέωρη σφραγίδα του χρόνου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή