Ο μουτζούρης

Στη χώρα μας έχουμε 344 μουσεία - αν δεν έκανα λάθος στο μέτρημα. Από το Μουσείο Κούκλας μέχρι το Μουσείο Ούζου και Τέχνης του Μεταξιού. Τεράστια η γκάμα της θεματολογίας, ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό. Ωστόσο υπάρχει ένα κενό. Η απουσία Μουσείου Εγκυρης Παράδοσης Δημοσίων Εργων. Είναι τόσο σπάνιο για τα δεδομένα της Ελλάδας να παραδοθεί ένα δημόσιο έργο στις προβλεπόμενες ημερομηνίες ώστε όσα απ' αυτά παραδόθηκαν αξίζουν μία θέση σε Μουσείο.

Ενα βασικό κριτήριο έγκαιρης παράδοσης δημοσίων έργων είναι η άσκηση εξωτερικής πίεσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Εστω και στο «παρά ένα» το ελληνικό Δημόσιο παρέδωσε τα απαιτούμενα -βασικά - έργα. Εξ' όσων γνωρίζω την επόμενη τετραετία, για να μην πω μέχρι το τέλος του αιώνα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα τους βλέπουμε από την τηλεόραση.

Σύμφωνα με τις πρόσφατες εξαγγελίες, το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό θα πρέπει να είναι έτοιμο 36 μήνες μετά την ολοκλήρωση των σχετικών μελετών που υπολογίζονται προς το τέλος του 2021. Οι αριθμοί και οι υποσχέσεις λένε λοιπόν πως το Τριφύλλι θα μπει στο νέο του σπίτι το 2024.

Υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που πιστεύει πως είναι εφικτός αυτός ο στόχος; Ούτε ως ανέκδοτο.

Η κυβέρνηση και ο Δήμος Αθηναίων με το τρικ της υπογραφής μνημονίου συναντίληψης και συνεργασίας κατάφεραν να χαλαρώσουν τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούσαν ο Παναθηναϊκός και οι οπαδοί του προσθέτοντας στο αναμάσημα της τελευταίας εικοσαετίας (ασαφείς) οικονομικές λεπτομέρειες και χρονοδιαγράμματα για να γίνουν πιο πειστικοί. Σε ποιες θέσεις θα βρίσκονται άραγε μετά από τέσσερα χρόνια όλοι όσοι έβαλαν την υπογραφή τους σ' αυτό το περίφημο μνημόνιο συναντίληψης; Στην επόμενη τετραετία μεσολαβούν οι δημοτικές εκλογές - Οκτώβριος του 2023 - και βεβαίως οι βουλευτικές εκλογές που ας μην ξεχνάμε θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής.

Η ιστορία της διπλής ανάπλασης θα συνεχίσει για καιρό να μοιάζει με το παιχνίδι του μουτζούρη. Ποιος θα είναι στο τέλος ο άτυχος;