Τα επεισόδια μπροστά στο εφετείο ήταν σαν να έχουν προαναγγελθεί. Σε μια απολύτως επιπόλαιη δημόσια συγκέντρωση, δίκην λαϊκού δικαστηρίου, όπως η χθεσινή μπροστά στο εφετείο, χωρίς μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό και χωρίς καμία περιφρούρηση, ήταν εύλογο να έχουν παρεισφρήσει οι κουκουλοφόροι μπάχαλοι (πιθανόν και προβοκάτορες). Οπως εύκολα μπορεί να δει κανείς στα βιντεοσκοπημένα τεκμήρια, με την ανακοίνωση της δικαστικής απόφασης κουκουλοφόροι άρχισαν να πετάνε βόμβες μολότοφ προς την πλευρά των λεωφορείων της αστυνομίας. Επενέβησαν αμέσως τα ΜΑΤ ενώ μια αύρα άρχισε να ρίχνει νερό.
Η απόφαση για τη συγκέντρωση ήταν εξαρχής λάθος. Δεν είχε κανένα δημοκρατικό νόημα, ενείχε πολλούς υγειονομικούς κινδύνους, ενώ ήταν ευάλωτη στην προβοκάτσια. Ο μόνος λόγος που τη δικαιολογούσε ήταν να διατρανωθεί η δήθεν αντιφασιστική στάση της λαϊκιστικής Αριστεράς που έχει ξεμείνει από αφήγημα – μια στάση, όμως, που δεν τη δικαιολογεί η έως σήμερα πολιτεία των στελεχών της.
Απαράδεκτη ήταν και η επίθεση προς τον Αλέξη Τσίπρα – και δεν έχει καμία σχέση με τη σχετικιστική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής από τον ΣΥΡΙΖΑ. Από αυταπάτη σε αυταπάτη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μαθαίνει ότι η μολότοφ, όπως και ο καφές ή το νερό, είναι απαράδεκτα, σε όποιο στρατόπεδο κι αν βρίσκεσαι πολιτικά. Σε δεκαπέντε μέρες μακάρι να μη συζητάμε για τη συγκέντρωση ως περιοχή υπερμετάδοσης του κορωνοϊού.
