Ούτε μία, ούτε δύο. Ούτε πέντε, ούτε καν δέκα. Είκοσι. Για 20ή φορά τα τελευταία 25 χρόνια ο Ολυμπιακός θα αγωνιστεί στους ομίλους του Champions League. Ξεφεύγει πια από τα όρια του… φυσιολογικού μιας ελληνικής ομάδας. Οπως έχει ξεφύγει και ο Ολυμπιακός από το υπόλοιπο ελληνικό ποδόσφαιρο. Συγκαταλέγεται πλάι στους κορυφαίους. Πλάι σε… ιερά τέρατα του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού γίγνεσθαι.

Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα με 25 συμμετοχές. Μπάγερν Μονάχου και Πόρτο στις 24. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις 23. Γιουβέντους στις 21. Μονάχα αυτές οι έξι έχουν καταφέρει να κουνήσουν σεντόνι περισσότερες φορές από τον Ολυμπιακό, που βάζει πια και εκείνος το «2» μπροστά. Σε μια λίστα που όχι μόνο τον τιμά, αλλά τον κάνει να σηκώνει το κεφάλι με καμάρι. Να νιώθει ως ο καλύτερος πρεσβευτής του ελληνικού ποδοσφαίρου στα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Το γεγονός πως ο Ολυμπιακός προέρχεται από ένα πρωτάθλημα που σε τίποτα δεν συγκρίνεται με των ομάδων που διαβάσατε παραπάνω κάνει το κατόρθωμά του ακόμα σπουδαιότερο. Οι Ερυθρόλευκοι έχουν χαράξει εδώ και 25 χρόνια έναν δικό τους μοναχικό δρόμο. Πότε με συνοδοιπόρους και άλλους μεγάλους της Ελλάδας (κυρίως τα παλιά χρόνια) και πότε – συχνότερα – κάνοντας μόνοι τους κουπί για να βγάλουν το πλοίο στη στεριά.

Το ματς στην Κύπρο χθες το βράδυ ήταν μια τυπική διαδικασία για τον Ολυμπιακό. Το 2-0 του πρώτου αγώνα τον έστελνε με φύλλο πορείας στους ομίλους και τ’ αστέρια. Ο,τι κι αν έκαναν οι Κύπριοι γνώριζαν και οι ίδιοι πως δεν θα ήταν αρκετό για να αποκλείσουν μια ομάδα που χτίζεται εδώ και δύο χρόνια, που πέρυσι έφτασε στο πικ της από πλευράς απόδοσης αυτής της διετίας, όμως που ακόμα μοιάζει να έχει να δώσει πολλά. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, στον κόσμο του, στον ίδιο του τον εαυτό.