«Η αμεσότητα και η ενσυναίσθηση είναι ορισμένες φορές τα καλύτερα φάρμακα»

Θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχε κάνει πριν από πολλά χρόνια όταν άκουσα τον γελοιογράφο Κώστα Μητρόπουλο να λέει σε μια σύναξη φίλων: «Οπως έχουν οριοθετηθεί ιστορικά οι περίοδοι της ανθρωπότητας ώστε να λέμε »προ Χριστού» και »μετά Χριστόν», κατά τον ίδιο τρόπο στο μέλλον θα χωρίζονται ιστορικά οι περίοδοι της ανθρωπότητας λέγοντας »προ τηλεοράσεως» και »μετά την τηλεόραση»». Η κουβέντα αυτή δεν είχε τίποτε το προσβλητικό ή το βέβηλο για τη μορφή του Χριστού, αντίθετα εξέφραζε μια βαθιά περίσκεψη όσον αφορά την ιστορία και την πορεία της ανθρωπότητας. Ανεξάρτητα από την έκβαση που πρόκειται να έχει η πανδημία του κορωνοϊού, είναι σίγουρο πως σε σχέση με τρεις τουλάχιστον γενιές ανθρώπων οι όροι «πριν από τον κορωνοϊό» και «μετά από τον κορωνοϊό», θα κυριαρχούν στις συζητήσεις των ανθρώπων. Και μάλιστα όσο προσωπικότερα θα είναι τα γεγονότα που σε αυτά θα αναφέρονται, τόσο συγκινητικότερες θα είναι και οι λεπτομέρειες οι συνδυασμένες μαζί τους, πολύ περισσότερο αν συμβαίνει στα περιβάλλοντα των ανθρώπων που συζητούν και θυμούνται θα έχουν υπάρξει απώλειες λόγω του κορωνοϊού.