Σε αναζήτηση μιας ποδοσφαιρικής χορηγίας βρέθηκε στη Γιουγκοσλαβία το 1952 ο Χάρης Λυμπερόπουλος απεσταλμένος της εφημερίδας «Αθηναϊκή». Οταν διαπίστωσε ότι η πρόοδος των συζητήσεων δεν ήταν η αναμενόμενη για να μη γυρίσει με άδεια χέρια τόλμησε να ζητήσει από τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών – οι οποίοι είχαν γίνει σκιά του όσο διέμενε στο Βελιγράδι – συνέντευξη από τον στρατάρχη Τίτο. Οι τεταμένες διπλωματικές σχέσεις Γιουγκοσλαβίας – Ρωσίας της περιόδου εκείνης δεν άφηναν πολλές ελπίδες στον νεαρό τότε αθλητικογράφο, δεδομένου μάλιστα ότι ο Τίτο είχε αρνηθεί συνέντευξη και στον πρώην υφυπουργό Τύπου και Πληροφοριών της Ελλάδας – και δημοσιογράφο – Γιώργο Δρόσο. Οταν το αίτημα για τη γραπτή συνέντευξη εγκρίθηκε ο Χάρης Λυμπερόπουλος μη γνωρίζοντας εις βάθος την πολιτική επικαιρότητα ζήτησε βοήθεια από τους ανωτέρους του και ύστερα από σύσκεψη των πολιτικών συντακτών της εφημερίδας του τηλεγραφήθηκαν 15 ερωτήσεις. Ο Τίτο απάντησε μόνο στις τρεις και οι υπόλοιπες είχαν αντικατασταθεί. Εστω κι έτσι όμως τη χαρά της αποκλειστικότητας σκίασε η έλλειψη φωτογραφικού ντοκουμέντου. «Δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοσιογραφική επιτυχία: χωρίς φωτογραφία δεν έχεις τίποτε…» του είπε ο αρχισυντάκτης του. Οταν οι γιουγκοσλαβικές Αρχές κατάλαβαν ότι η συνέντευξη, έστω και με τις προπαγανδιστικές αλλοιώσεις, θα δημοσιευόταν, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βγει η φωτογραφία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ