Με το χρονογράφημά της το περασμένο Σαββατοκύριακο στα «ΝΕΑ», στη στήλη της «Κραυγές και ψίθυροι», η Πέπη Ραγκούση έθεσε επί τάπητος ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως θέματα του καιρού μας. Τις ειδήσεις για γεγονότα καθεαυτό τρομερά που καταπίνουμε με βουλιμία, ενώ μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα αναρωτιόμαστε ποιοι ακριβώς πρωταγωνιστούσαν στα γεγονότα αυτά. Θυμόμαστε δηλαδή μέσες άκρες χωρίς τίποτε να επαναφέρει το εκτόπισμα που είχαν πάρει στις κουβέντες μας και στις ζωές μας. Οσο μάλιστα ποιο εντυπωσιακά είναι τα γεγονότα που πληροφορούμαστε τόσο μεγαλύτερο είναι το κενό που δημιουργείται μέσα μας – και δυστυχώς όχι μόνο σε σχέση με τα ίδια. Ακριβώς γιατί στην πλειονότητά μας παραμένουμε απαθείς δέκτες και κάθε επέμβασή μας προκειμένου να προλάβουμε την ανάπτυξη ή την εξάπλωσή τους είναι αδύνατη δεν μας απομένει τίποτε άλλο παρά να το σχολιάζουμε, γεγονός που συχνά εκλαμβάνουμε ως ενεργό και ευεργετική συμμετοχή μας σε αυτά. Δηλαδή μηδέν εις τον πηλίκον.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ