Η απόφαση της Χαρούλας ακούστηκε απότομα, όσο και αν το τελευταίο διάστημα μας προϊδέαζε. Μια απόφαση με ηρωισμό, καθώς δείχνει υπευθυνότητα και σεβασμό απέναντι στη δική της διαδρομή, τα όσα έχει πετύχει και έχει τραγουδήσει πενήντα χρόνια στον χώρο μας. Και το μέγεθος της απόφασης φαίνεται από το δικό της μέγεθος: μιλάμε για τη σπουδαιότερη τραγουδίστρια της γενιάς μας. Αυτό είναι στα δικά μου μάτια. Μια ερμηνεύτρια που σφράγισε με την αισθητική και τις επιλογές της όσα ακούμπησε. Ηταν πάντα σαν καλή ηθοποιός που προσαρμοζόταν κάθε φορά στις ανάγκες του ρόλου: από τα δημοτικά και τα λαϊκά ως το έντεχνο και το λεγόμενο ποιητικό τραγούδι. Αντιλαμβάνομαι ότι ισχύει για όλους η ανάγκη και η αγωνία να υπάρχουν. Ετσι κι αλλιώς, τίποτε δεν είναι πιο σημαντικό για έναν καλλιτέχνη όσο το να ζει και να περιμένει το χειροκρότημα. Ενα παραπάνω, λοιπόν, που η Χαρούλα κέρδισε την αποδοχή του κόσμου από την πρώτη στιγμή. Νομίζω ότι χόρτασε την αγάπη του κόσμου και τη φήμη της. Γι’ αυτό και αποχωρεί συνειδητοποιημένη. Υπάρχουν και άλλοι που δεν χορταίνουν το χειροκρότημα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή