Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Σε συνεχείς διαπραγματεύσεις βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση για την αποστολή υπό όρους μιας ή δυο συστοιχιών Patriot στη Σαουδική Αραβία με στόχο την προστασία της από πυραυλικές επιθέσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν αποφασιστεί να αποσταλούν οι «Πατριώτες» στη Σαουδική Αραβία δεν πρόκειται να αποσταλούν δωρεάν. Τι σημαίνει αυτό; Ζητάμε ανταλλάγματα; Κάτι σαν αντισταθμιστικά ωφελήματα. Για αυτό άλλωστε γίνονται οι διαπραγματεύσεις.
Τι είδους όμως ανταλλάγματα μπορεί να ζητήσουμε από τους Σαουδάραβες για να εγκαταστήσουμε τους Patriot στη χώρα τους; Πρώτα από όλα θα πρέπει να αναφερθεί ότι τους Patriot τους ζήτησαν για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας οι Ηνωμένες Πολιτείες, συνεπώς θα μπορέσουμε να ζητήσουμε αναβάθμιση των Patriot που θα στείλουμε σε πιο σύγχρονη γενιά εντελώς δωρεάν. Εάν συμβεί αυτό τότε οι εκσυγχρονισμένοι Patriot θα αποτελέσουν ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει η περιοχή σε αντιαεροπορικό αντιπυραυλικό σύστημα. Και δεύτερον, οι στρατιωτικοί μας που θα τους χειρίζονται θα αποκτήσουν μια μοναδική εμπειρία σε χώρα του Αραβικού Κόλπου. Και το σημαντικότερο, ίσως αποφύγουμε να αποστείλουμε φρεγάτα στην περιοχή, στα στενά του Ορμούζ, όπως επίσης ζήτησαν οι Σαουδάραβες και συμφώνησαν να στείλουν και άλλες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ.
Αλλωστε δεν είναι πρώτη φορά που ζητάμε ανταλλάγματα για μεταφορά πολεμικού υλικού και ένστολων αξιωματικών στο εξωτερικό. Πάλι στον πόλεμο του Κόλπου η τότε ελληνική κυβέρνηση έστειλε μια φρεγάτα.
Οταν ο τότε πρωθυπουργός (πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού) Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έδινε εντολή (έπειτα από συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ και του Υπουργικού Συμβουλίου) να σταλεί μια ελληνική φρεγάτα στον Αραβικό Κόλπο, στην Ελλάδα είχε ξεσηκωθεί η αντιπολίτευση. Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η φρεγάτα «Λήμνος» που αναχώρησε στις 12 Σεπτεμβρίου 1990 από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας προς τον Αραβικό Κόλπο θα εκτελούσε περιπολίες moritoring, δεν ήταν λίγοι από την τότε αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ) που έλεγαν ότι η Ελλάδα αναμειγνύεται στον πόλεμο κατά του Σαντάμ Χουσεΐν και ότι στηρίζει τα σχέδια των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ. Στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας κατά την ημέρα της αναχώρησης της φρεγάτας εξελίχθηκαν συγκινητικές σκηνές, ωσάν το πλήρωμα του πολεμικού πλοίου να πήγαινε σε πόλεμο, ενώ στην ουσία ο πόλεμος στο Ιράκ είχε τελειώσει με συντριπτική ήττα του Σαντάμ Χουσεΐν και των δυνάμεών του. Ωστόσο με την αποστολή αυτής της φρεγάτας σε ρόλο επιτήρησης η τότε ελληνική κυβέρνηση πήρε ορισμένα ανταλλάγματα για τη συνεισφορά της, έστω μ' αυτόν τον τρόπο, στην επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου». Μεταχειρισμένα πολεμικά πλοία και άρματα μεταφοράς προσωπικού, αλλά και άρματα μάχης Μ60 έφθαναν στην Ελλάδα. Και η χώρα μας τα είχε απόλυτα ανάγκη (λόγω της τουρκικής επεκτατικότητας). Αλλωστε η επιχείρηση αυτή δεν ήταν επιχείρηση μόνο των Αμερικανών, αλλά και του ΝΑΤΟ και η Ελλάδα ήταν πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ. Είχε τη μικρότερη συμμετοχή και εξασφάλισε στρατιωτικά οφέλη. Ακόμα και ο τότε πλανητάρχης Τζορτζ Μπους με τη σύζυγό του Μπάρμπαρα ήλθαν στην Ελλάδα, πήγαν και στα Χανιά και διαφήμισαν στην Αμερική το ελληνικό λάδι (και τα ντολμαδάκια της Μαρίκας).
Οι Ελληνες μάθαιναν τότε για τους Τόμαχοκ, για τους ρωσικούς πυραύλους Σκουντ και τι εμβέλεια είχαν, εάν ο Σαντάμ Χουσεΐν χρησιμοποίησε ή όχι χημικά όπλα, τι είδους καταστροφές μπορούσαν να προκαλέσουν τα χημικά όπλα, για τα πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα και υποβρύχια που εκτόξευαν πυραύλους με χειρουργική ακρίβεια, και πολλά άλλα μυστικά του πολέμου. Ισως αυτός να ήταν ο λόγος που υπήρχε ανησυχία για την αποστολή ελληνικής φρεγάτας, αλλά τελικά οι φόβοι για κάποια εμπλοκή της δεν επαληθεύτηκαν. Η ελληνική κυβέρνηση έπειτα από διαπραγματεύσεις πέτυχε και τον δωρεάν ανεφοδιασμό της φρεγάτας από τη Σαουδική Αραβία και από άλλες χώρες. Την ώρα βεβαίως που στο πλήρωμα της φρεγάτας είχε ενταχθεί ό,τι καλύτερο διέθεταν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, τα «βατράχια», οι υποβρύχιοι καταστροφείς. Ακολούθησαν και άλλες αποστολές φρεγατών, της φρεγάτας «Ψαρά» και της φρεγάτας «Λήμνος». Για κάθε αποστολή ελληνικού πλοίου η χώρα μας ήθελε αντάλλαγμα σε στρατιωτικό υλικό.
Η έναρξη της «Καταιγίδας της Ερήμου» έγινε με αεροπορικούς και ναυτικούς βομβαρδισμούς, που ακολουθήθηκαν από χερσαία επίθεση. Η συνολική διάρκεια ήταν πέντε εβδομάδες, και το τελικό αποτέλεσμα η απώθηση των ιρακινών δυνάμεων από το Κουβέιτ και η εισχώρηση στο ιρακινό έδαφος - χωρίς όμως να πέσει το καθεστώς Σαντάμ. Κλιμακώνεται η ελληνική εμπλοκή στην πολεμική προετοιμασία των Αμερικανών ενόψει της επίθεσης που ετοιμάζουν κατά του Ιράκ. Τα ελληνικά πολεμικά πλοία που έχουν ενταχθεί σε διάφορες αμερικανονατοϊκές επιχειρήσεις στην περιοχή του Περσικού Κόλπου και της Ανατολικής Μεσογείου είχαν ήδη αναλάβει ρόλους επιτήρησης του Ιράκ και εν γένει της πολεμικής προετοιμασίας. Ο τότε αναπληρωτής γενικός διευθυντής ΕΠΥΕΘΑ, πρέσβης Δ. Νεζερίτης, υποστήριξε ότι η ελληνική εμπλοκή στον επικείμενο πόλεμο κατά του Ιράκ θα περιοριστεί μόνο στη διάθεση διευκολύνσεων, όπως λιμάνια και αεροδρόμια.
