«Λίβελλο με φανερή την απροκάλυπτη πρόθεση για σκευωρία» χαρακτηρίζει ο Γ. Μότσιος τις κριτικές παρατηρήσεις μου για τη μετάφραση της ανθολογίας ρωσικού διηγήματος που διέπραξε – ιδιαίτερα τα μεταφραστικά λάθη, τις ακυριολεξίες, τις ξύλινες γλωσσικά εκφράσεις, τα ελλειμματικά ελληνικά του. Αορίστως ομολογεί ότι έχει κάνει λάθη, τα οποία συγχωρεί στον εαυτό του, αφού όλοι οι μεταφραστές κάνουν λάθη…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ