Η φράση «η αλλαγή και ο συμβιβασμός είναι δύο διαφορετικά πράγματα» ακούγεται παραπάνω από μία φορά στην ταινία «Οι δύο Πάπες» («The two Popes», 2019) και πάνω σε αυτή την ιδέα, κατά κάποιον τρόπο, είναι δομημένη η ιστορία της, βασισμένη σε πραγματικά περιστατικά. Οταν ο Πάπας της Ρώμης Βενεδίκτος ΙΣΤ’ (Αντονι Χόπκινς) καλεί για μια συνάντηση τον (συνυποψήφιo και βασικό αντίπαλό του τη χρονιά της εκλογής του) αργεντινό καρδινάλιο Μπεργκόλιο (Τζόναθαν Πράις), ο δεύτερος δεν μπορεί να υποψιαστεί τον απίστευτο λόγο αυτής της συνάντησης (παρότι ο ίδιος είχε σκοπό, αν και για άλλον λόγο, να κλείσει ραντεβού με τον Πάπα). Η συνάντηση των δύο κληρικών, που καλύπτει ένα αρκετά μεγάλο μέρος της διάρκειας του φιλμ, είναι στην ουσία μια φιλολογική σύγκρουση ιδεών – ενδιαφέρουσα μέσα στη γεροντική στατικότητά της – ανάμεσα στην παράδοση που υποστηρίζει ο Πάπας και την πρόοδο που θέλει ο καρδινάλιος. «Δεν ανήκουμε σε αυτόν τον κόσμο» λέει ο Μπεργκόλιο για τη στάση που κρατά η Καθολική Εκκλησία και έχει δίκιο, παρότι και η δική του φωλιά είναι λερωμένη, το παρελθόν του διακρίνεται από σκοτεινές σελίδες που σχετίζονται με την περίοδο της χούντας στην Αργεντινή της δεκαετίας του 1970.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ