Ο πνευματικός κόσμος της χώρας δέχθηκε με πραγματικήν συγκίνησιν την είδηση. Ηταν ένα χρέος του Κράτους προς τον «Αγιο» των ελληνικών γραμμάτων. Και αυτή υπήρξε, ίσως και η ωραιοτέρα απόφασις του απελθόντος υπουργού της Παιδείας καθηγητού κ. Χ. Φραγκίστα. Ετσι, 42 χρόνια μετά τον θάνατο του Παπαδιαμάντη, το φτωχικό σπιτάκι του θα γίνη μουσείο των ενθυμημάτων του και τόπος προσκυνήματος για τις νεώτερες πνευματικές γενεές, που δεν εγνώρισαν από κοντά τον ασκητικό ερημίτη, με την απλή και ήρεμη εμφάνισι, τον φίλο των ταπεινών και καταφρονεμένων, των ανθρώπων του μόχθου και της θάλασσας, της σκληροτράχηλης Σκιάθου, όπως τους ζωντάνεψε στα άπειρα διηγήματά του.