Ο Βιεϊρίνια παραχώρησε μια συνέντευξη στην οποία μίλησε για πολλά. Αν όχι για όλα. Για τον τραυματισμό του και τις δυσκολίες. Για το νταμπλ και το αήττητο. Για το μέλλον του ΠΑΟΚ και του ίδιου. Θέλησε, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, να μιλήσει και για τα εξωαγωνιστικά. Και έκανε το ίδιο λάθος που κάνουν αρκετοί αθλητές, όταν ασχολούνται με θέματα που δεν είναι της δικαιοδοσίας τους. Εκτέθηκε.

Ο Βιεϊρίνια μίλησε για πράγματα που δεν είναι της αρμοδιότητάς του, αναφέρθηκε με τρόπο σχεδόν υποτιμητικό στον Ολυμπιακό και στους τίτλους πρωταθλήματος που έχει κατακτήσει, θέλησε να γίνει αρεστός σε ένα κοινό που έτσι κι αλλιώς τον λατρεύει σαν Θεό. Ξέχασε, πάνω σε κάποιου είδους παραλήρημα στο οποίο δεν μας είχε συνηθίσει, να αναφερθεί στο πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ το οποίο είχε πρωταγωνιστή και εκείνον. Είχε αναμφίβολα κομβική συμμετοχή, αλλά και κάποια σημεία που συζητήθηκαν αρκετά.

Διότι μπορεί ο Βιεϊρίνια να ήταν πρωταγωνιστής σε στιγμές που έκαναν τη διαφορά για την ομάδα του και να πέτυχε ορισμένα ιδιαιτέρως κρίσιμα γκολ στην πορεία προς τον τίτλο, όμως μάλλον θέλει και ο ίδιος να ξεχάσει τη φάση – ορόσημο του περσινού πρωταθλήματος: το δικό του χέρι στη Λαμία, με τον διαιτητή να είναι δίπλα στη φάση και να μην καταλογίζει ένα από τα πιο καθαρά πέναλτι της τελευταίας δεκαετίας.

Ο Βιεϊρίνια ξέχασε να αναφερθεί και στον τρόπο που ο ΠΑΟΚ έφτασε στο αήττητο πρωτάθλημα και στο νταμπλ. Του διέφυγαν πολλά από τα παιχνίδια που βρήκε διαιτητική εύνοια για να καταφέρει τον αγωνιστικό του άθλο. Επιχείρησε να μιλήσει για τα προηγούμενα… 40 πρωταθλήματα και όχι για εκείνο που ο ίδιος πρωταγωνίστησε σε φάση – σταθμό. Και έχασε, μέσω της συγκεκριμένης συνέντευξης, αρκετές από τις εντυπώσεις. Συμβαίνουν αυτά. Οταν παίζεις… μπάλα σε άλλο γήπεδο, χάνεις πόντους.