Η Δικαιοσύνη έχει υποχρέωση να μην ακολουθεί το λεγόμενο «περί δικαίου αίσθημα». Αντίθετα, έχει χρέος να κρίνει απερίσπαστη και με το μέγιστο αίσθημα ευθύνης ακόμη κι όταν η κοινωνία τάσσεται αναφανδόν υπέρ της αθωότητας ή, ακόμη περισσότερο, της ενοχής κάποιου προσώπου. Υπάρχουν ωστόσο φορές που η Δικαιοσύνη οφείλει να δικάζει με ταχύτητα υποθέσεις που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη ή άπτονται του δημοσίου συμφέροντος. Είναι εκείνες οι φορές που ο χρόνος έχει μεγάλη σημασία.
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Βρετανίας σχετικά με την ενέργεια του βρετανού πρωθυπουργού να κλείσει το κοινοβούλιο της χώρας του προκειμένου να μπλοκάρει οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με το Brexit αποτελεί τρανό παράδειγμα. Μια τέτοια κρίση δεν θα μπορούσε ασφαλώς να χρονίσει. Η απόφαση θα έπρεπε να ληφθεί σε εύλογο χρόνο προκειμένου να αρθεί η όποια εκκρεμότητα υπήρχε σχετικά με την ενέργεια της κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει πως η Δικαιοσύνη δεν πρέπει να σύρεται από τα γεγονότα. Οταν χρειαστεί όμως θα πρέπει να παρακολουθεί τα γεγονότα.
Υπάρχουν μια σειρά από υποθέσεις μεγάλου βεληνεκούς που απασχολούν την ελληνική Δικαιοσύνη. Θα ήταν ευκταίο τέτοιες υποθέσεις να εξετάζονται κατά προτεραιότητα και όχι να ορίζονται σε κάποιο απώτερο μέλλον ή να αναβάλλονται με διάφορα δικονομικά τερτίπια που συνηθίζουν να επιστρατεύουν οι διάδικοι. Η Δικαιοσύνη οφείλει να είναι πάντα τυφλή. Υπάρχουν φορές όμως που οφείλει να μην είναι αργή.
