Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Ο Μπόρις Τζόνσον ισχυρίζεται πως όποιος αντιτίθεται στην όλο και πιο πιθανή αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ χωρίς συμφωνία είναι αντιδημοκρατικός, αντιλαϊκός ή ψηφοφόρος των Εργατικών. Τέτοια επιθετικά ψεύδη δεν βοηθούν.
Ο Τζόνσον γνωρίζει πολύ καλά ότι εκατομμύρια Βρετανοί που ψήφισαν υπέρ του Brexit δεν ψήφισαν για μια κατάσταση που αγγίζει το χάος. Ψήφισαν εκείνο που αυτός και οι φίλοι του υποσχέθηκαν: ένα διαπραγματεύσιμο Brexit με εμπορικές συμφωνίες χωρίς τριβές. Αλλωστε κι εκείνος το ίδιο έκανε: Υπερψήφισε τη συμφωνία αποχώρησης στην οποία κατέληξε η Τερίζα Μέι με την ΕΕ. Ηταν μεταξύ αυτών που τώρα καταδικάζει ως προδότες και ανίκανους να είναι μέλη του Συντηρητικού Κόμματος. Η υποκρισία, στην οποία θεωρείται ότι παρέσυρε τον Τζόνσον ο πανούργος σύμβουλός του Ντόμινικ Κάμινγκς, είναι τεράστια.
Ας ηρεμήσουμε, λοιπόν. Πρόκειται για μια πολιτική κρίση και όχι συνταγματική. Το Σύνταγμα δεν έχει φτιαχθεί για να χειρίζεται ξαφνικές αναστολές της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, υπουργούς που δεν υπόσχονται ότι θα τηρήσουν τον νόμο ή κραυγές εναντίον επικείμενων διαταραχών στο εμπόριο. Σε τέτοια κρίση, η εξουσία αποδίδεται σε εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία.
Το εθνικό συμφέρον απαιτεί ο πρωθυπουργός να διατηρήσει τον έλεγχο των γεγονότων, συμπεριλαμβανομένου και του Κοινοβουλίου. Ξαφνικές αποφάσεις και νόμοι δεν θα επηρεάσουν το Brexit, επειδή μπορεί να οδηγήσουν μόνο σε γενικές εκλογές. Οι Βρυξέλλες θα έχουν απέναντί τους μια Βρετανία καθηλωμένη στην αναποφασιστικότητα. Το καλύτερο θα ήταν μια συμφωνία με την ΕΕ ώστε να σταματήσει το ρολόι της αντίστροφης μέτρησης για την τελωνειακή ένωση στις 31 Οκτωβρίου.
Ο Τζόνσον πρέπει να δει ότι το μονοπάτι για οποιονδήποτε πιθανό συμβιβασμό από τις Βρυξπέλλες αυτό τον μήνα θα απαιτεί ξεκάθαρες αποδείξεις ενός ενιαίου κυβερνώντος κόμματος και ενός ενωμένου Κοινοβουλίου. Να πολώσει και να διχάσει το κόμμα του τώρα είναι ξεκάθαρα ανόητο. Εάν το Κοινοβούλιο τον αγνοήσει, εάν τα δικαστήρια με τις αποφάσεις τους ανατρέψουν τις κινήσεις του, θα χρειαστεί να ελιχθεί και να κάνει μηχανορραφίες, αλλά δεν πρέπει να χάσει τον έλεγχο. Το έθνος πρέπει να κυβερνηθεί.
Οσον αφορά το backstop είναι ξεκάθαρο πως ο Τζόνσον μπλοφάρει. Η μία διαρροή μετά την άλλη δείχνουν ότι δεν έχει εναλλακτική για τα «σκληρά» ιρλανδικά σύνορα. Πριν ή μετά το Brexit, χρειάζεται απεγνωσμένα μια λύση στην οποία θα πρέπει να συμφωνήσει το Κοινοβούλιο. Μια αχτίδα ελπίδας είναι ακόμα ότι οι Βρυξέλλες μπορεί να υποχωρήσουν στη μονομερή φύση του backstop. Ως αντάλλαγμα, ο Τζόνσον θα συμφωνήσει σε μια προσωρινή συνέχιση της τελωνειακής ένωσης (με προκαθορισμό όμως ημερομηνία λήξης), ενώ θα γίνεται η διαπραγμάτευση μια νέας εμπορικής συμφωνίας που θα ισχύσει μετά την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ. Το χρωστά αυτό στην Ιρλανδία και στο υπόλοιπο της Βρετανίας. Μπορεί να είναι ακραίο, αλλά ναι, ο Τζόνσον θεωρητικά μπορεί να ισχυριστεί ότι και έκανε το Brexit και σημείωσε μια μικρή διαπραγματευτική επιτυχία.
Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να μη συνεχιστεί η κοινοβουλευτική ή νομική αντιπαράθεση. Χρειάζονται σοφές συμβουλές, ευγένεια και να αφεθούν στην άκρη οι εγωισμοί. Η δυσκολία είναι πως η Ντάουνινγκ Στριτ του Τζόνσον δεν γνωρίζει αυτές τις λεξεις. Ξέρει μόνο από καβγάδες, εμπόδια και εκδίκηση.
Ο Σάιμον Τζένκινς είναι βρετανός συγγραφέας και πολιτικός σχολιαστής
