Μπορεί στη θέση του Πρωθυπουργού να κάθεται ένας Μητσοτάκης όταν στο βήμα μιλάει ένας Παπανδρέου. Αλλά τίποτε σε αυτή τη σκηνή να μη θυμίζει το παρελθόν. Καμία λάμψη από τότε, κανένα déjà vu να μη διασαλεύει το παρόν. Μπορεί να φαίνονται όλα ξεκομμένα από τότε, μπορεί κανένας συνειρμός να μην παρεισφρέει, όχι μόνο στις πιο ασθενείς, αλλά και στην πιο ζωηρή μνήμη. Αντίθετα, η μνήμη είναι κοντή. Πηγαίνει μόλις δέκα χρόνια πίσω και πηγαίνει επειδή την οδηγεί εκεί ο Γιώργος Παπανδρέου. Επειδή, λέει, απέδειξε πως λεφτά υπήρχαν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ