«Σε ηλικία 19-20 ετών κλήθηκα να διαχειριστώ πράγματα που δεν φανταζόμουν. Εβλεπα τη μητέρα μου στενοχωρημένη και τα μικρότερα αδέρφια μου να ρωτάνε εμένα, που ήμουν μόλις 20, «πού είναι ο μπαμπάς;». Ηταν μια περίοδος που τα παιδιά, ιδίως τα πιο μικρά, χρειάζονταν την πατρική παρουσία. Δεν είχα χρόνο όμως για να τα σκεφτώ όλα αυτά. Επαιξα μπάλα την επόμενη εβδομάδα. Στα 20 χρόνια μου μεγάλωσα απότομα κι έπρεπε να διαχειριστώ πρωτόγνωρες καταστάσεις. Δυστυχώς όμως έτσι είναι η ζωή. Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, μαθαίνεις, γίνεσαι δυνατός και συνεχίζεις»…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή