Οι εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου, του Ιουνίου και όπως κατά γενική ομολογία αναμένεται και του Ιουλίου δεν σηματοδοτούν μια  απλή αλλαγή πολιτικών και εκλογικών συσχετισμών. Περικλείουν βαθύτερα μηνύματα, αλλαγής αξιών και αντιλήψεων που κυοφορούνται από καιρό στην ελληνική κοινωνία, μετά την πολιτική χρεοκοπία του ΣΥΡΙΖΑ.

Αρχικά είναι πολύ σημαντικό να επισημανθεί πολιτικά, η απόρριψη της προεκλογικής παροχολογίας. Διότι δεν είναι σύνηθες και εύκολο για έναν εξουθενωμένο λαό, να επιδεικνύει τέτοιου είδους ηθικές και πολιτικές αντιστάσεις. Στη συνέχεια είναι ιδιαιτέρως αξιοσημείωτη η επιφυλακτικότητα που έδειξαν οι πολίτες στην επίθεση λάσπης που ενορχήστρωσε η κυβέρνηση κατά των πολιτικών της αντιπάλων. Δεν χρειάζεται τέλος καθόλου να αναφερθώ στην καταδίκη από τον κόσμο του κλίματος υπεροψίας και διχασμού που καλλιέργησε η κυβέρνηση σε όλη τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα. Οπως και στην απόρριψη της καμπάνιας αρνητικής διαφήμισης, φόβου, κινδυνολογίας και συστηματικής παραγωγής fakenews του πολιτικά απελπισμένου κ. Τσίπρα.

Ολα αυτά, όμως, σημαίνουν κάτι βαθύτερο. Δεν είναι απλά τα λάθη, της κακής κυβερνητικής προεκλογικής τακτικής. Κατά τη γνώμη μου, εκφράζουν μια αυξανόμενη απόσταση της κοινωνίας από τις αντιλήψεις και μεθόδους του παλιού ιδεολογικού και πολιτικού οπλοστασίου. Εκφράζουν τη βαθιά ήττα των ιδεών και μεθόδων του αριστερού λαϊκιστικού λόγου, που ηγεμόνευσε την εποχή της μεταπολιτευτικής αμεριμνησίας αλλά και της οργισμένης λαϊκής αντίδρασης της πρώτης φάσης της χρεοκοπίας. Αυτής που εκμεταλλεύτηκε ο αριστερός λαϊκισμός για να πάρει την εξουσία με τα γνωστά σημερινά καταστροφικά αποτελέσματα.

Αυτήν την απόσταση τώρα, αν τη συνδυάσει κανείς με την ταυτόχρονη ανάγκη της κοινωνίας να ακούσει, να προβληματιστεί και να προκρίνει μια εντελώς ριζική κατεύθυνση, αντιλαμβάνεται καλύτερα το όντως βαθύτερο που συμβαίνει. Σήμερα η κατεύθυνση που επιλέγει ώριμα και κατασταλαγμένα η κοινωνία, δεν είναι μία από τα ίδια. Δηλαδή, μία από τις μέχρι τώρα προσφερόμενες εύκολες λύσεις. Είναι λύση προσπάθειας και δημιουργίας με αντίκρισμα. Δυναμικά επενδυτική και αναπτυξιακή και όχι οικονομικά στάσιμη και καθηλωτική. Με ευκαιρίες για την επιχειρηματικότητα, την εργασία, την προκοπή όλων. Με ξεπέρασμα του επιδοματισμού και της αναδιανομής της φτώχειας. Με ενίσχυση της αξιοσύνης, της αξιοκρατίας και της αριστείας και όχι του φαύλου κομματισμού, του ισοπεδωτισμού και της μετριοκρατίας. Με ασφάλεια του πολίτη, πραγματική κοινωνική στήριξη και εθνική αξιοπρέπεια. Με αλήθεια και πολιτικό ρεαλισμό και όχι με ψέμα, δημαγωγία και πολιτική υπερβολή. Πάνω απ’ όλα με μετριοπάθεια και συμπόρευση όλων και όχι με διχασμό και διαίρεση των πάντων.

Αυτή, η βαθύτερη πολιτική μεταστροφή του 2019, που σηματοδοτεί και το ξεκίνημα μιας νέας εποχής, αποτελεί πρόκληση για όλους.  Ο αποφασισμένος Κυριάκος Μητσοτάκης, χρειάζεται στις τελευταίες κάλπες του Ιουλίου να εξασφαλιστούν από τον ελληνικό λαό δύο προαπαιτούμενα. Ισχυρή εντολή πολιτικής σταθερότητας και εκλογή νέων, ικανών και εξίσου αποφασισμένων προσώπων, για γίνει η πολιτική αλλαγή πράξη.