Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Οταν αναζητούν επενδυτικά κεφάλαια και φαινομενικά προσοδοφόρες εμπορικές συμφωνίες, οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών-μελών δεν σκέφτονται πάντα τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της Κίνας. Ομως τα κράτη-μέλη που επιδιώκουν μια σχέση με την Κίνα θέτουν μονομερώς σε κίνδυνο τόσο τον εαυτό τους όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Είναι αλήθεια πως μέχρι στιγμής έχουν γίνει περιορισμένες προσπάθειες καθορισμού μιας κοινής ευρωπαϊκής θέσης έναντι της Κίνας. Με την προσοχή τους αποσπασμένη από το ατελείωτο σίριαλ του Brexit και τις απειλές που εκπροσωπούν οι GAFA, οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν βρει λίγο χρόνο να συζητήσουν πολλά άλλα σημαντικά ζητήματα. Παρ' όλα αυτά, ενόψει της επικείμενης Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Κίνας στις 9 Απριλίου, εξέτασαν κοινές προσεγγίσεις της Κίνας στη διάρκεια μιας συνάντησης που πραγματοποιήθηκε αυτόν τον μήνα στις Βρυξέλλες, οπότε και επεσήμαναν τους κινδύνους που ενέχει η απόφαση της ιταλικής κυβέρνησης να προσυπογράψει το πρόγραμμα «Ενας Δρόμος, Μία Ζώνη» (BRI) του κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ.
Η προειδοποίηση αυτή δεν εισακούστηκε. Την επομένη, ο λαϊκιστικός κυβερνητικός συνασπισμός της Ρώμης καλωσόρισε τον Σι στη Ρώμη και υπέγραψε ένα μνημόνιο συμφωνίας με την Κίνα. Δεν είναι το πρώτο ευρωπαϊκό κράτος-μέλος που αποφασίζει να συμμετάσχει στο μεγαλεπήβολο κινεζικό πρόγραμμα επενδύσεων σε υποδομές· είναι όμως η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία και η πρώτη χώρα του G7 που το κάνει: μία επιτυχία για τον Σι και παράλληλα μία ήττα για την Ευρώπη. Στο τέλος τέλος, το BRI δεν είναι μια φιλανθρωπική πρωτοβουλία που αναπτύχθηκε για την καλυτέρευση της ανθρωπότητας. Είναι ένα πρόγραμμα που άπτεται της εξωτερικής πολιτικής και έχει ξεκάθαρο σκοπό να επεκτείνει την οικονομική και γεωστρατηγική επιρροή της Κίνας παγκοσμίως. Οπως προειδοποίησε πρόσφατα το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ, η ιταλική κυβέρνηση νομιμοποιεί τον «αρπακτικό τρόπο» με τον οποίο προσεγγίζει η Κίνα τις επενδύσεις, χωρίς να αποκομίζει οφέλη «για τον ιταλικό λαό».
Ευτυχώς, και σε πλήρη αντίθεση με την αφέλεια της ιταλικής κυβέρνησης, ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν συμπεριέλαβε τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στη δική του συνάντηση με τον Σι. Οπως και άλλοι προοδευτικοί ευρωπαίοι ηγέτες, αναγνωρίζει πως σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο από υπερδυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ρωσία και οι ΗΠΑ, η Ευρώπη θα ακμάσει μόνο αν τα κράτη-μέλη της μείνουν ενωμένα. Χωρίς όμως μια ξεκάθαρη πανευρωπαϊκή στρατηγική η Ευρώπη θα παραμείνει αδύναμη στις τακτικές διαίρει και βασίλευε των παγκόσμιων γιγάντων και οι Ευρωπαίοι θα στερηθούν τη συλλογική φωνή που χρειάζονται. Αν ενωθούμε, μπορούμε ακόμα να οικοδομήσουμε μια σινοευρωπαϊκή εταιρική σχέση που να εξυπηρετεί όλα μας τα συμφέροντα στο μέλλον.
Ο Γκι Φέρχοφστατ, πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, είναι επικεφαλής της Συμμαχίας Φιλελυθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και επικεφαλής διαπραγματευτής του Ευρωκοινοβουλίου για το Brexit.
