Πριν από τρία χρόνια αυξήθηκαν τα μέτρα ασφαλείας στο Στρασβούργο και άλλες πόλεις της ΕΕ, καθώς υπήρχαν πληροφορίες για πιθανή τρομοκρατική ενέργεια στη χριστουγεννιάτικη αγορά. Οσο ψύχραιμος και αν προσπαθείς να παραμείνεις, σε κατακλύζει η αίσθηση της αδυναμίας να προστατεύσεις τους συμπολίτες σου, τους φίλους και την οικογένειά σου. Η συνειδητοποίηση της σύγκρουσης όσων πιστεύεις με μια νέα σκληρή πραγματικότητα, και με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να μη σε αλλάξει τελικά.

Είχαμε ένταση, κούραση, ανησυχία, αλλά χωρίς να έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε τον φόβο να κυριεύσει. Μαζί προσπαθούμε να απαντήσουμε σε όσα μας ξεπερνάνε αν είμαστε μόνοι. Η τρομοκρατία του φανατισμού άλλες φορές είναι τυφλή, άλλες πιο επιλεκτική στους συμβολισμούς του στόχου, και πάντως δείχνει την έλλειψη συνεργασίας και εμπιστοσύνης ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες απέναντι σε μια νέα σκληρή πραγματικότητα. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Αντιτρομοκρατίας έχει να διαχειριστεί ένα δίκτυο εξτρεμισμού που ριζοσπαστικοποιήθηκε εντός ΕΕ, με ευρωπαϊκή ταυτότητα, αλλά που δεν σέβεται αυτή την ταυτότητα, αντιθέτως ψάχνει ισχυρές αναφορές εκτός συνόρων, όπως το Ισλαμικό Κράτος που προσελκύει νέους μέσω του Διαδικτύου, έχει υποδομές, δίκτυα και μηχανισμό στρατολόγησης σε όλο τον πλανήτη, ενώ θρέφει το μίσος και τη βία χρησιμοποιώντας την πίστη αλλά και εκμεταλλευόμενο την έλλειψη πολιτικής ένταξης στον δικό μας τρόπο ζωής, με θετικά πρότυπα πριν να είναι αργά. Η προστασία των συνόρων μας, λοιπόν, είναι απαραίτητη αλλά όχι επαρκής. Χρειαζόμαστε διεθνή συνεργασία, σε πολιτικό, διπλωματικό αλλά και επιχειρησιακό επίπεδο για την προστασία των πολιτών μας.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η ανάγκη συνεργασίας και αμοιβαίων αλλά δίκαιων συμβιβασμών είναι μια κουλτούρα στην οποία βασίζονται η δημοκρατία και η ειρήνη που απολαμβάνει αυτή η ήπειρος. Τώρα πρέπει να προστατευθεί από ασύμμετρες απειλές, με πολιτικές που θα αφορούν την κοινωνία, όχι τις ελίτ, όχι εκείνους που μας θέλουν φοβισμένους και αποκλεισμένους, και βάζοντας μπροστά εκείνους που τολμούν να αλλάξουν όσα μας λένε πως είναι δεδομένα, να μειώσουν τις ανισότητες με γενναίες μεταρρυθμίσεις πριν γίνει η οργή αντικείμενο εκμετάλλευσης των πιο επικίνδυνων εχθρών της δημοκρατίας.