Στο νησί Σέντινελ, ένα κράμα κοραλλιών και βράχων στα μακρινά νησιά Ανταμαν της Ινδίας, ζει μια από τις πιο απομονωμένες ομάδες του πλανήτη μας. Πρόκειται για μια φυλή κυνηγών, γνωστοί ως Σεντινελέζοι, όνομα που τους δόθηκε επειδή κανείς δεν έχει την οποιαδήποτε ιδέα πώς αυτοαποκαλούνται. Κανείς δεν γνωρίζει καν πόσοι είναι – υπολογίζεται ότι δεν ξεπερνούν τους 100.

Αυτή η μικρή κοινότητα βρίσκεται στο κέντρο της διεθνούς προσοχής, χάρη στον 26χρονο αμερικανό ιεραπόστολο Τζον Αλεν Τσάου, που ταξίδεψε στο νησί πριν από λίγο καιρό, ελπίζοντας να προσηλυτίσει τους Σεντινελέζους στον χριστιανισμό. Δεν πήρε σοβαρά τις προειδοποιήσεις να μην πλησιάσει κι εκείνοι τον σκότωσαν.

Οι Σεντινελέζοι πιστεύεται ότι είναι απευθείας απόγονοι ενός μεταναστευτικού κύματος από την Αφρική πριν από 50.000 χρόνια. Ιστορικά είναι εχθρικοί προς όλους τους επισκέπτες και έχουν τους λόγους τους. Οι συναντήσεις με τους ξένους, ιδιαίτερα υπό την αιγίδα των βρετανικών αποικιακών Αρχών τον 19ο αιώνα, αποδεκάτισε τους ιθαγενείς πληθυσμούς τόσο στα νησιά Ανταμαν όσο και στα γειτονικά Νικομπάρ. Οπως και τόσοι άλλοι ιθαγενείς την εποχή των ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών, οι φυλές των νησιών ήταν απροετοίμαστες για ξενόφερτες ασθένειες και ευάλωτες στους εξερευνητές που τους έβλεπαν ως είδη προϊστορικού ανθρώπου – αντικείμενα ζωολογικής μελέτης και όχι ανθρώπινης κατανόησης.

Στη δεκαετία του 1970, ένας σκηνοθέτης του National Geographic που πλησίασε στο νησί Σέντινελ με ομάδα τραυματίστηκε στο πόδι από βέλος. Το 2006, δύο ψαράδες που παρασύρθηκαν από τα ρεύματα εκεί, δολοφονήθηκαν και τα πτώματά τους τέθηκαν σε κοινή θέα στην παραλία προκειμένου να αποθαρρυνθούν άλλοι. Σποραδικές αποστολές «δώρων» που διοργάνωναν ανθρωπολόγοι σταμάτησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, καθώς τόσο οι ακαδημαϊκοί όσο και οι Αρχές πείστηκαν ότι είναι καλύτερο να αφεθούν μόνοι τους οι Σεντινελέζοι.

Η φυλή, μαζί με κάποιες άλλες κοινότητες ιθαγενών στο αρχιπέλαγος, ζει σχετικά ήρεμα μια και οι Αρχές έχουν απαγορεύσει τις επισκέψεις ξένων στα νησιά αυτά. Ο μόνος που κατόρθωσε να έχει κάποια επαφή μαζί τους είναι ο ινδός ανθρωπολόγος Τριλόκιναθ Πάντιτ. Ο 84χρονος σήμερα επιστήμονας θεωρεί λόγω της εμπειρίας του ότι η φυλή είναι «ειρηνική» και δεν βρίσκει δίκαιη την τρομακτική φήμη τους. «Ολες τις φορές που ήρθαμε σε επαφή μάς απείλησαν, αλλά ποτέ δεν τραυμάτισαν κάποιον. Οποτε έδειχναν την ενόχλησή τους, κάναμε πίσω» λέει στο BBC. «Ο νεαρός Αμερικανός έκανε λάθος. Είχε ευκαιρίες να σωθεί, αλλά επέμεινε ενώ δεν έπρεπε». Ο Πάντιτ επισκέφθηκε για πρώτη φορά το νησί το 1967. Στην αρχή οι Σεντινελέζοι κρύφτηκαν στη ζούγκλα ενώ σε κατοπινά ταξίδια της επιστημονικής ομάδας έριξαν για εκφοβισμό βέλη. Σταδιακά άρχισαν να τους πηγαίνουν δώρα – κατσαρόλες, μεγάλες ποσότητες από καρύδες, σιδερένια εργαλεία, όπως σφυριά και μεγάλα μαχαίρια. «Είχαμε μαζί μας και τρία μέλη της γειτονικής φυλής Ονγκε για να μεταφράζουν τα λόγια και να εξηγούν τη συμπεριφορά τους» λέει ο Πάντιτ. Παρότι έγιναν αρκετά ταξίδια, μόλις το 1991 σημειώθηκε η πρώτη ειρηνική προσέγγιση. «Ξαφνικά αποφάσισαν να μας συναντήσουν. Πηδήξαμε από τις βάρκες μέσα στο νερό να μας καλύπτει μέχρι τον λαιμό, πλησίασαν, δώσαμε τα δώρα μας, αλλά δεν μας άφησαν να πατήσουμε στο νησί».

Λίγο αργότερα οι επισκέψεις σταμάτησαν. Οι Αρχές αποφάσισαν να αφήσουν ήσυχους τους Σεντινελέζους καθώς υπάρχουν φόβοι ότι η επαφή μαζί τους μπορεί να τους προκαλέσει ασθένειες όπως γρίπη και ιλαρά, στις οποίες δεν έχουν ανοσία. Και ίσως γι’ αυτό είναι καλύτερο να εγκαταλειφθεί, λένε οι ειδικοί, κάθε προσπάθεια για να μεταφερθεί η σορός του Τσάου.