Ποιος άραγε δεν θυμάται τα μεγάλα λόγια που συνόδευαν την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών στην Ανατολική Ευρώπη, στα Βαλκάνια; ΕΕ, ΝΑΤΟ και οι κυβερνήσεις τους, όλοι τους εν χορώ προεξοφλούσαν: «Ερχεται ειρήνη και ευημερία, με ασφάλεια και σταθερότητα».

Το τι ακολούθησε βέβαια είναι γνωστό… Οξυνόμενοι ανταγωνισμοί, πόλεμοι, διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, κράτη – προτεκτοράτα, όπως το Κόσοβο και η Βοσνία και Ερζεγοβίνη, αιμματοκυλίσματα και κατατρεγμοί λαών, εύθραυστα σύνορα, φτώχεια, εθνικισμοί και προσφυγιά.

Συνεπώς, ο ανιστόρητος ισχυρισμός ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι δυνάμεις σταθερότητας, ειρήνης κι ασφάλειας για τους λαούς, αποτελεί μεγάλη προσβολή στη μνήμη και τη νοημοσύνη των λαών, στα εκατομμύρια θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεών τους εδώ και δεκαετίες σε Βαλκάνια, Ανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή.

Αλλωστε, οι τελευταίες επικίνδυνες εξελίξεις ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία γύρω από την Κριμαία, αποτελούν συνέχεια όσων δρομολόγησε η ίδια η ενεργοποίηση της ενίσχυσης των σχέσεων της Ουκρανίας με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ εις βάρος της Ρωσίας. «Μήλον της Εριδος» ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης της Ουκρανίας αποτελεί όλα αυτά τα χρόνια το ποιος θα έχει τον έλεγχο μιας τέτοιας χώρας – κρίσιμου ενεργειακού κόμβου και πύλης μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας.

Το ίδιο έργο παρακολουθούμε και στα Βαλκάνια. Ενδοαστικές αντιπαραθέσεις με επίκεντρο την ένταξη της ΠΓΔΜ και της Σερβίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με δηλωμένη την αντίθεση της Ρωσίας. Στο πλαίσιο αυτών των ανταγωνισμών ενισχύονται τα παζάρια για αλλαγές συνόρων: προχωρούν προς υλοποίηση επικίνδυνα σχέδια, με την ένταση της επιθετικότητας της Τουρκίας και τις διαρκείς αμφισβητήσεις της σε Αιγαίο και Κύπρο. Από το κάδρο αυτό δεν λείπει και η λεγόμενη Μεγάλη Αλβανία. Ηδη η γειτονική χώρα έχει ανακοινώσει ότι από 1/1/2019 καταργεί τα σύνορά της με το ευρω-αμερικανοΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο του Κοσόβου. Να θυμίσουμε μόνο ότι η Αλβανία αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ και είναι υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ και σύμφωνα με την Κομισιόν… «σημειώνει προόδους».

Η, δε, αντίθεση Σερβίας – Κοσόβου οξύνεται κι εδώ με μεθόδευση αλλαγής συνόρων, ενισχύοντας τους εθνικισμούς, το «διαίρει και βασίλευε». Την ίδια ώρα αλυτρωτισμούς συντηρεί και διαιωνίζει και η επικίνδυνη συμφωνία των Πρεσπών. Εκτίθενται όλοι οι υποστηρικτές της απαράδεκτης Συμφωνίας, με πρώτη την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που την υπέγραψε. Αλλά και η ΝΔ, όπως και οι εθνικιστές που την καταγγέλλουν, ούτε αυτοί βγάζουν κιχ για τον πραγματικό λόγο της υπογραφής της, την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συντηρώντας τον αποπροσανατολισμό της ονοματολογίας. Βρίσκονται όλοι τους στην ίδια όχθη, την ΕυρωΝΑΤΟϊκή, όπως άλλωστε και η εγκληματική ναζιστική ΧΑ, της οποίας ο επικεφαλής στο Ευρωκοινοβούλιο, αυτή τη βδομάδα, χαιρέτισε την προοπτική ένταξης της Σερβίας στην ΕΕ…

Το ΚΚΕ, μελετώντας κι αξιοποιώντας την πείρα των λαών, παλεύει για να μην υπάρξει καμιά αλλαγή συνόρων και των διεθνών συνθηκών που τα θεμελιώνουν, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τη συμμετοχή της χώρας μας σε ευρωΝΑΤΟϊκές ασκήσεις, ενάντια σε κάθε διευκόλυνση στους ιμπεριαλιστές, για να κλείσουν όλες οι βάσεις – ορμητήρια πολέμου. Αυτή η γραμμή πάλης έχει ορίζοντα, διέξοδο και μόνη ασφαλή προοπτική την αποδέσμευση της χώρας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με την εργατική τάξη, τον λαό στην εξουσία, ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής, για να χτιστεί η νέα, σοσιαλιστική κοινωνία, ώστε τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στις διεθνείς σχέσεις κριτήριο να είναι οι λαϊκές ανάγκες και η διεθνιστική αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς που δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν.

Ο Κώστας Παπαδάκης είναι ευρωβουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ