Το περασμένο Σάββατο ο Γιώργος Καραγκούνης ήταν καλεσμένος σε ένα σεμινάριο του ΠΣΑΤ στην Αρχαία Ολυμπία και μίλησε με πολλούς παλιούς και εκκολαπτόμενους αθλητικογράφους. Οταν ρωτήθηκε για τις εμφανίσεις των παικτών της Εθνικής Ελλάδας (την οποία υπερασπίστηκε, λέγοντας ότι είναι δύσκολο να φοράς τη φανέλα της) είπε μια μεγάλη αλήθεια. «Λέμε όλοι ότι στην Εθνική του 2004 υπήρχε καλό κλίμα. Οντως υπήρχε. Αλλά υπήρχαν και πολλοί σπουδαίοι παίκτες κι αυτό το ξεχνάμε. Στεκόμαστε στο ότι η ομάδα ήταν οικογένεια, στο ότι είχαμε καλές σχέσεις μεταξύ μας και δεν μιλάμε για τους παίκτες. Διότι κι εμείς εδώ μπορεί να γίνουμε μια ωραία παρέα, αλλά δύσκολα θα παίξουμε ποδόσφαιρο της προκοπής. Αν ο Ρεχάγκελ είχε στα χέρια του απλά μια ωραία παρέα, πιθανότατα όλοι μαζί του θα περνούσαμε ωραία. Αλλά κανείς δεν θα κατάφερνε τίποτα το σημαντικό». Ως συνήθως έχει δίκιο…

Παίκτες

Η κατηφόρα της Εθνικής μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας οφείλεται σε ένα σωρό λόγους. Χρειάστηκαν οι εφετινές φτωχές εμφανίσεις της ομάδας για να θυμηθούμε τον σημαντικότερο: μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας αποχώρησαν από την Εθνική πολλοί σπουδαίοι παίκτες, οι οποίοι δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. Στην ομάδα, που έφτασε ένα βήμα από τα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, υπήρχε ο Χολέμπας που είχε κάνει σπουδαία πράγματα με τον Ολυμπιακό στο Τσάμπιονς Λιγκ και σήμερα αγωνίζεται ακόμα στην Πρέμιερ Λιγκ. Υπήρχε ο Μανιάτης που με όλα του τα κουσούρια είναι ο τελευταίος «σκύλος» αμυντικός χαφ που έβγαλε το ποδόσφαιρό μας. Υπήρχε ο Γιάννης Σαμαράς, για τον οποίο ένα σωρό ευρωπαϊκές ομάδες πλήρωσαν εκατομμύρια. Υπήρχε ο Γκέκας, δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής πίσω από τον άπιαστο Νίκο Αναστόπουλο και υπήρχε κι ο Σαλπιγγίδης, σκόρερ μερικών από τα σημαντικότερα γκολ στην ιστορία της ομάδας σε τελικές φάσεις μεγάλων διοργανώσεων. Φυσικά υπήρχαν ο Κατσουράνης κι ο Καραγκούνης, δύο «ιερά τέρατα», μπροστά στους οποίους όλοι οι παίκτες που έπαιξαν χθες τη Δευτέρα στο Τάμπερε θα χτυπούσαν προσοχές.

Εξι

Ποιοι αντικατέστησαν όλους αυτούς τους αναμφίβολα σπουδαίους παίκτες; Κάποιοι που είναι ευχαριστημένοι γιατί παίζουν σε μεγάλες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, που είναι ένα από τα φτωχότερα σε ποιότητα στην Ιστορία. Χθες από τους 11 που ξεκίνησαν, οι έξι αγωνίζονται στην Ελλάδα και από τους άλλους πέντε οι δύο είναι ο φιλότιμος Ζέκα και ο Αλέξανδρος Τζιόλης που κανείς δεν γνωρίζει σε ποια ομάδα αγωνίζεται. Πρακτικά, τρεις όλοι κι όλοι ήταν οι παίκτες της χθεσινής ομάδας που θα έβρισκαν θέση στις ομάδες του Σάντος και του Ρεχάγκελ: ο Παπασταθόπουλος, ο Μανωλάς κι ο Μήτρογλου. Οταν ο πρώτος χτύπησε και βγήκε, η ομάδα κατέρρευσε. Τίποτα δεν είναι ανεξήγητο.

Τελικά

Η Εθνική είναι δεύτερη στον όμιλο του UEFA Nations League, αλλά αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα – και πρώτη να ήταν δεν θα είχε προκριθεί στα τελικά του Euro του 2010, πράγμα που είναι ο στόχος της. Το πρόβλημα είναι ότι η Εθνική μας πήγε ακριβώς δεκάξι χρόνια πίσω, δηλαδή στην κατάσταση της ανυποληψίας που ήταν όταν την ανέλαβε ο Οτο Ρεχάγκελ. Οχι τυχαία ακούγεται ολοένα και περισσότερο ότι θα την αναλάβει έλληνας προπονητής, δηλαδή ο Αγγελος Αναστασιάδης.

Κακό

Δεν είναι κακός προπονητής ο Αναστασιάδης κι έχει δουλέψει ως ομοσπονδιακός και στην Κύπρο. Αλλά το κακό είναι ότι αν φτάσει στην Εθνική, θα φτάσει από τον ίδιο δρόμο που έφταναν σε αυτήν ένα σωρό έλληνες προπονητές πριν από την εποχή του Ρεχάγκελ. Θα τον προσλάβουν γιατί προέρχεται από την οικογένεια του ΠΑΟΚ, όπως και οι πιο πολλοί από τους συμβούλους της Ομοσπονδίας. Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι κριτήριο για να καλέσεις κάποιον για φαγητό κι όχι για να του δώσεις την Εθνική.

Η κατάσταση προφανώς και απαιτεί ψυχραιμία, αλλά ποιος την έχασε για να τη βρουν στην ΕΠΟ; Χθες, ενώ ακόμα δεν είχαν συνέρθει οι διεθνείς από τη σφαλιάρα που δέχτηκαν από τη Φινλανδία, στην Ομοσπονδία βγήκαν μαχαίρια. Ο αντιπρόεδρός της Νίκος Βακάλης, με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο FaceBook, ζητεί όχι μόνο την αντικατάσταση του προπονητή, αλλά και ολόκληρου του τιμ που υπάρχει γύρω από την ομάδα!

Ανάρτηση

«Δεν θα έλεγα ότι νιώθω ικανοποίηση επειδή δικαιώθηκαν οι απόψεις μου για την Εθνική μας. Μακάρι να είχα πέσει έξω. Αλλά αυτό το αστείο ΠΡΕΠΕΙ να τελειώσει. ΕΔΩ και ΤΩΡΑ!» αναφέρει και προσθέτει: «Πρέπει η Εκτελεστική να πάρει σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της Εθνικής μας. Κι αυτές οι αποφάσεις να είναι ανεπηρέαστες και με γνώμονα το καλό του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και τη συμμετοχή μας στα προκριματικά του EURO. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η Εθνική είναι ΟΛΩΝ των Ελλήνων κι όχι της ΑΕΚ ή του ΟΣΦΠ ή του ΠΑΟΚ κ.λπ. Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς η συζήτηση που θ’ ανοίξει δεν θα πρέπει ν’ αφορά μόνο το πρόσωπο του προπονητή. Χρειάζονται κι άλλες αλλαγές κι όλοι όσοι είμαστε κοντά το γνωρίζουμε» λέει και κλείνει εκφράζοντας ανησυχίες. «Αν μπούμε στη λογική της επίδειξης δύναμης, μη λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι το θέμα είναι η ΕΘΝΙΚΗ μας ΟΜΑΔΑ, πολύ φοβάμαι ότι η ήδη αποδεδειγμένα αποτυχημένη επιλογή του επιτελείου της Εθνικής θα εξελιχθεί σε έγκλημα…».

Ιβάν

Κάποιος μπορεί να πει ότι ο αντιπρόεδρος υπερβάλλει και ότι δεν είναι και ο καλύτερος στις εκτιμήσεις του. Μιλάμε για τον άνθρωπο που όταν η Εθνική μας είχε κληρωθεί με την Κροατία στα μπαράζ για το Μουντιάλ της Ρωσίας, είχε πει ότι η κλήρωση δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή – θυμίζω ότι και τότε η ομάδα είχε τον Σκίμπε. Ωστόσο πέρα από τις εκτιμήσεις του, ο άνθρωπος εκφράζει μια θέση, που αποκλείεται να είναι εντός της ΕΠΟ, μόνο δική του: θεωρεί ότι εκτός του προπονητή πρέπει ν’ αλλάξει και όλο το επιτελείο της ομάδας, το οποίο κρίνει ως απολύτως αποτυχημένο! Αν αναφέρεται στους βοηθούς του Σκίμπε (τον Κώστα Τσάνα, τον Θωμά Στράτο, τον Σταμάτη Αντωνίου κ.τ.λ.) ή στους συνοδούς και τους φροντιστές, η δήλωση αυτή είναι κακό μαντάτο για όλους, αλλά όχι και κάτι τρομερά σημαντικό: εξυπακούεται ότι αν φύγει ο Σκίμπε, θα φύγουν και οι βοηθοί του. Αν όμως μεταξύ των αποτυχημένων βρίσκεται και ο υπεύθυνος Εθνικών Ομάδων Ζήσης Βρύζας, τότε ο εντός της ΕΠΟ εμφύλιος των Βορείων και των Νοτίων (στους οποίους ανήκει ο Βακάλης…) μπορεί να φουντώσει επικίνδυνα. Γιατί ο Βακάλης είναι αντιπρόεδρος, αλλά ο Βρύζας είναι πιο ψηλά στην εσωτερική ιεραρχία. Οχι γιατί τον εκτιμά ο πρόεδρος Γραμμένος, τη φωνή του οποίου δεν έχουμε ακούσει. Αλλά γιατί μιλάει απευθείας με τον Ιβάν…